7 april / 15 april --- Java / Bali

7 april --- Back in Indo!
Wekkertje op half 5 want het was tempeltijd! Sliep in Yogya in een supernice hostel met veel leuke mensen en personeel. Ik had er trouwens een goede binnenkomer bedenk ik me nu; er stond een beeld van een hondje bij de deur maar ik dacht dat ie echt was dus ik zei heeee doggie, begon iedereen te lachen. 'Hij is nep'...
Elke ochtend n indonesisch ontbijtje (ik weet nog dat ik in Thailand elke keer zat te gillen als doom aan de rijst zat sochtends, hier doe ik t stiekem ook best vaak #asialife) en de hele dag door was er fruit, onbeperkt water koffie en thee en savonds een indonesische snack. De jongens van t hostel wisten je naam en t was altijd lachen. Ook waren er 3 huisslangen, daar kwam ik de 1e ochtend achter. Ik denk dat ik mn angst hierdoor bijna heb overwonnen omdat ik de kleinste heb vastgehouden. Maar ok; met local transport op naar de Borobodur, een boeddhistische tempel, dé bezienswaardigheid van Java. Na 1.5 uur in de bus bleek dat wij meer de bezienswaardigheid waren geworden. We waren met 3 blonde meiden, 2 lange jongens en n chineze nieuw zeelander. De aziaat was niet zo interessant maar de rest van de bezoekers heeft allemaal een foto van ons. Ik mocht op de foto met een baby die in mn handen werd geduwd, vond t doodeng want heb geen idee hoe ik met zo'n ding om moet gaan maar t leeft nog. De Borobodur was indrukwekkend, maar ik mis altijd toch een beetje de achtergrondinformatie. Misschien moet ik mezelf aanleren om eerst te googelen en dan pas ergens heen te gaan ipv andersom. Haha. Ondanks de vroegte was het bloodyhot dus hebben we in t museum de airco opgezocht onder t genot van n indonesisch muziekoptreden. Om naar de uitgang te gaan moesten we door een mega lange doolhof van stalletjes, hoe bedoel je routing? Ze verkochten allemaal hetzelfde, geen idee hoe dat met concurrentie gaat hier. Waarschijnlijk hoe harder je schreeuwt hoe eerder je wat verkoopt. Ik had al een vermogen voor de entree betaald (ik had 50% korting kunnen krijgen maar was natuuuurlijk mn pas vergeten die ene keer dat ik m nodig had) dus ze konden t vergeten. Back in t hostel bleek dat mn duitse roomie met zn scooter naar de Prambanan ging, het andere hoogtepunt. Yogya is t culturele centrum van Java dus ik moest eraan geloven. Had ik dat maar in een keer gehad. Ik heb op een of andere manier meer met Hindoe en dat was deze tempel. Ontzetttend gaaf. Uiteindelijk was ik samen met de duitser en n gast uit Chili. De jongens waren bij n ander deel van de tempel en ik stond op een open vlakte. Werd opeens bestormd door tientallen aziatische kids. Miljoen fotos. Dit ging een uur zo door en later met de german guy erbij was t helemaal feest. We konden ons niet eens knap verplaatsen!! ging je met de een op de foto stond de ander met een selfiestok voor je neus en werden er fotos gemaakt van de fotos die gemaakt werden. Ik blijf hier niet over uitgepraat want het is gewoon bizar. Op de terugweg nog even langs n shoppingmall, begon t keiharddd te regenen dus zaten we daar vast voor een paar uur. Voorderest beetje gechilled en vroeg t bedje in. En ohja een broodje hagelslag gescoord bij een soort mini supermarkt. haha

8 april --- ♡Yogya

De dag dat ik verliefd werd op yogya. Ik zou even de stad in gaan om het paleis te checken. Werd onderweg opgeschept door n kerel die me n batikexpositie inlulde, awkward momentje als je niets wilt kopen maar wel binnen staat. Iedereen in yogya kende wel een beetje Nederlands doordat ze veel familie in NL hebben. Een kerel beweerde zelfs dat zn vrouw kroketten verkoopt op straat, toen ik vroeg waar ze was zei hij dat dat alleen tussen 6 en 9 sochtends is. OK. Dat paleis zelf boeide me niet zo, heb vooral veel tegels en planten gefotografeerd. Toen wilde ik nog naar t waterpaleis maar ik had een of andere luche achteruitgang te pakken dus vroeg ik aan n meneer waar t waterpaleis was. Hij wees me de weg door leuke steegjes met veel planten, langs een ondergrondse moskee, heel veel streetart, een luwak (zo'n beest dat koffiebonen eet en dan uitpoept en dat wordt de duurste koffie vd wereld, 25 dollar voor een kilo ofzo?) een indonesische puppetmaker; wat heel cool was want ik mocht toekijken hoe ze het maakten op buffaloleer. Ik had er graag een mee willen nemen maar ze waren echt te duur. Toen opeens kwam een van die jongens naar me toe: dat ik een goede aura had!! Rood met een beetje paars. Dus ik zocht dit natuurlijk op:

Rood:

Staat voor : actie, verandering en passie, de kleur van de gedreven actievoerder.

Positieve eigenschappen : als zuiver helderrood, scharlaken- of warm robijnrood duidt op intensiteit, op het verlangen positieve verandering in gang te zetten en op hartstochtelijke liefde.

Negatieve aspecten : Als het rood vaal of schril is, kan het duiden op onderdrukte woede, wrok en neiging tot overheersing en wraak. Dof donkerrood kan duiden op lichtgeraaktheid en impulsiviteit.

Paars:

Staat voor : schouwen , geestelijk bewustzijn en spiritualiteit ; de kleur van de zich ontwikkelde ziel.

de diverse auratinten van paars verlopen van indigo via lila naar violet. Elke staat voor een van de hogere niveaus van spirituele ontwikkeling. Er zijn apparte verbanden bij violet en indigo , omdat ze afwijken van de basisverbanden bij paars.
Vaak kunnen mensen met paars in hun aura geestelijke leraar of leider worden of genezer, een klein kind met een paarse aura is werkelijk ‘ een oude ziel’.
Voilet staat voor helderziendheid, mediumschap, spiritualiteit en contact met het hogere zelf en met gidsen ( geleide engelen) ; de kleur van de mysticus.
Indigo staat voor spirituele genezing, voor paranormaal bewustzijn en kennis van vorige levens/werelden ; de kleur van de ziener.
Positieve eigenschappen : elke warme tint paars duidt op contact met de wijsheid van het onbewuste en met de collectieve kennis van de mensheid. Een heldere kleur is een teken van intuïtief bewustzijn en aangeboren helderziende gaven. De wat valere tinten tref je aan in de aura van de dromer, de bewoner van magische werelden.

Negatieve aspecten : als het paars in de aura vaag is, houdt dit in dat de bezitter zich te veel bezighoudt met dagdromen en illusies. Een donkere kleur kan aangeven dat de eigenaar zich alleen voelt.

Ik ga er maar gewoon vanuit dat alles positief is want zo bracht ie t. Hahaha

Daarna arrived at the watercastle. Eerst kreeg ik bij de plattegrond uitleg van mn guide; stond ie daar met zn stokkie dingen aan te wijzen haha. Helemaal leuk; waar de sultan vroeger zwom. Het hele oude stadje van yogya is opgebouwd door hem dus waar ik die dag door heen was gelopen was eigenlijk t soort van dorp voor de sultan en zn 5 vrouwen + familie. Ik heb elke centimeter gezien. Daarna een kokosnoot gedronken op een bankje met locals. Nog steeds heel weinig niet aziatische toeristen. De locals spraken amper engels maar opeens begon de vrouw naast me te stressen; ik moest opstaan; maar hallo ik zat net zo rustig aan mn coconut. Toen zei mn guide; er zit een gekko onder je jurk. Ik vloog ongeveer 20 meter de lucht in, het enige wat ik kon zeggen was: grab him!!! totaaaale paniek. de vrouw durfde m niet te pakken omdat ze mn jurk niet omhoog durfde te doen omdat er allemaal mannen bij waren dus waren ze een beetje stom aan t vegen. Maar hallo ik ga dat beest niet aanraken! Uiteindelijk heb ik m zelf maar omhoog getrokken en kon ze hem pakken. Ik was helemaaal van de rel, ben daarna niet meer gaan zitten hahaha. Iedereen heeft me uitgelachen want ik was er ook nog eens van overtuigd dat ie me had gebeten. 1000% dat ik wat voelde. Maargoed. Dat had ik overleefd. In een van de steegjes kwam ik ook nog opeens een hippe shop tegen met kleding dat van bamboe is gemaakt. Daar heb ik even een praatje gemaakt. Zo leuk om op onverwachte plekken geinspireerd te worden. Onderweg naar de mainstreet begon het super hard te regenen #rainyseason yesssss. Dus heb ik geschuild met mn guide bij een typische local markt en ben ik volgepropt met indo eten. Hij was zo lief en heeft geen moment over geld gepraat, dus had ik m maar een flinke fooi toegestopt. Wat een fijne man. Na een uur was ik wel klaar en ben ik door de regen maar huis gegaan, ik smelt niet. Toen zag ik opeens 6 katten op een toonbank en een mini!! Dus daar nog even mee geknuffeld en toen back to the hostel. Savonds met wat mensen uit eten geweest. Een superchille avocado garnalen salade ennn mn eerste bintangbiertje!!

Wat ik zo bijzonder vond aan yogyakarta is dat t eigenlijk best toeristisch is maar ik bijna geen toerist zag, mensen je als toerisr alsnog bijzonder vinden en dat de mensen heel openminded zijn. Ari van t hostel is homo en dat wordt geaccepteerd in een mega moslimcultuur. Er is heel veel kunst zowel op straat als gallerys, (ook een artschool) en er zijn heel veel uni's waardoor er veel studenten wonen. Toen ik weg ging zag ik grafitti: city of tolerance. Dat is t precies, denk ik.

9 april; slechte planner #surprise

Ik zou eigenlijk deze dag willen vertrekken naar de bromo maar door mn slechte planningskills en mn frustratie dat ik niet wist wat ik wilde ben ik maar gewoon mee uit eten gegaan en zou t de volgende dag wel zien. Iedereen zei dat je er niet zelf kon komen maar ik geloofde daar wel in. Alleen werd t je ontzettend moeilijk gemaakt doordat iedereen t met een tour doet en er alleen sochtends een trein richting de dichtsbijzijnde stad gaat. Dus ben ik naar t station gelopen om te checken en zouu ik de trein naar surabaya kunnen pakken om de volgende dag de bromo te kunnen doen. Iedereen beweerde dat me dit niet zou lukken. De duitser wilde ook die kant op en we hadden een soort van vage afspraak gemaakt maar hij zat elke x in zn kamer verstopt. Toen ik t eindelijk ecccht ging fixen en t helemaal had uitgezocht kwam ie opeeens tevoorschijn en zei hij dat t wss goedkoper zou zijn om gewoon een transport te boeken en we t daar wel zouden zien. Dus voor de volgende dag transport geboekt. Ik had al aardig veel van yogya gezien dus had een blanco dag. Deze dag werd uiteindelijk super leuk. Alle matties van t hostel gingen naar het paleis maar ik was daar al geweest dus ik dacht dat wordt n dagje bali plannen maken en verhalen schrijven. Blijkt dat Ari, een jongen van t hostel, cursussen in Batik geeft. Batik is helemaal hot in vooral Java, het is een bepaalde manier van textiel bedrukken/verven. Dus ik dacht lets do it. Moest wel eerst ergens een plain wit katoen shirt weten te scoren. De maliboro hoofdstraat in yogya is huge en er zijn duizende shirts te koop maar alles bedrukt. Uiteindelijk in een soort van c&a een goede deal weten te scoren; 3 shirts voor volgens mij 5 euro. Tijdens mn tshirtjacht kwam ik nog wat scholieren tegen die 2 toeristen moesten interviewen. Geen toerist te bekennen in yogya dus ik was natuurlijk de lul. Ze waren echt slecht, met zn 10en begrepen ze er geen reet van en ze zeiden elke x als ze niet meer wisten wat ze moesten zeggen het ingestudeerde zinnetje; welcome miss. Would you mind if we ask you some questions. Verder dan hun blaadjes kwamen ze niet maar dat was ok; ik had altijd precies t zelfde met duits in berlijn en keulen.. haha. Door allemaal gefilmd, nog wat nodige foto's en op naar mn batikcursus. samen met n ander meisje moesten we eerst wat op het shirt tekenen, vervolgens die lijnen overtrekken met een soort kaarsvet, daarna konden we de shirts verven en vervolgens wassen. Ik ben hier denk ik 3 uur mee bezig geweest; alleen al verzinnen wat ik erop ging maken... er stond ook een lichte druk op me want Ari is echt een batikartist en heeft gesolliciteerd voor een artschool in amsterdam en hij wist dat ik mode heb gestudeerd. Uiteindelijk heb ik een soort henna art gemaakt om in de hindu sferen te blijven. Vervolgens heeft ari me geholpen met een bepaalde manier van verven en het is een kunstwerk geworden!! Tijdens t wachten kwam opeens Pitch Perfect 2 op tv in de movie room dus daar heb ik met mn nieuwe indo vrienden van t hostel naar gekeken. Wat een feest. Nog even met mn zussie geskyped (ik skype echt te weinig, schijtwifi de hele tijd) en daarna door naar een dragqueenshow. Ari van het hostel is daar elke week dus had ie voor ons een paar vipplaatsen geregeld: entree incl patat! Er waren 10 acts waarin mannen vrouwelijke zangeressen nadeden zoals beyonce, tina turner enz. Ze waren serieus goed! Jose, een van de jongens die mee was, was natuurlijk de lul: lapdance van tina. hahah. ik heb samen met laura uit duitsland t voor elkaar gekregen om op de foto te gaan met de enige man die de snoopdogg van indo speelde. Toen we terugliepen was de hele hoofdstraat vol met mensen, muziek en dansers. Wat een fijne sfeer. Alleen maar indos en ik heb me er geen seconde onveilig gevoeld. Die avond heb ik nog samen mer Ari Martabak met kaas en chocola gehaald, hij heeft me mega hard uitgelachen en zei; ik heb nog nooit iemand ontmoet die die combinatie eet maar het was echt goooed.

10 april --- bromo vulcano lets go!!
Tijd voor weer wat actie: Bromo it is. Samen met mn duitser (had ik al verteld dat 'Thorben' de enige duitser tot nu toe is die ich bin wie du kent terwijl ie er echt niet zo uitziet: spieren en een tattoosleeve.. zoals de hele wereld hier trouwens) het minibusje in, zogenaamd 8 uur rijden. Deze was niet heel comfortabel maar het was te doen. Op een gegeven moment begaf de airco het, hij deed t alleen als we reden en we stonden echt heel veel stil in de traffic. Later kwamen we erachter dat ie t goed deed als we een deel op t plafond indrukten. Het was echt best kut, zonder airco is t eigenlijk niet te doen maargoed het is wat het is dus ik had me eroverheen gezet. Mn duitse vriend daarentegen kon dat niet, die zat om de halve minuut te zuchten en nee te schudden. Op een geveven moment werd ie zelfs agressief. Gast, get over it. Ik wordt nog steeds geirriteerd als ik er aan denk. Ga effe 10 uur lang jezelf alleen maar gek zitten maken, wat zal hij het moeilijk hebben met zichzelf op reis. Vroeg tijdens de break (was ie weer geirriteerd dat zn eten niet ok was) of ie een agressieprobleem heeft. Ja dat heeft ie. Dikke kans dat ie op de vlucht voor zichzelf is want hij heeft een supermooie vriendin thuis zitten en hij wilt 1.5 jaar weg maar dat weet zij nog niet. 'Ik moet reizen, anders ben ik niet gelukkig' ... ernstige zaak. Ik was toen wel door zn muur heen en heb m zelfs aan t lachen gekregen! Moet ik nou serieus iemand van 28 positief houden, mannen.... Maar he, ik was allangal trots op mezelf dat ik t allemaal zo goed kon handelen inclusief mega negatieve energie van mr deutscher om me heen. Zelfs toen ik een Magnum had en de helft van mn chocola op de grond viel bleef ik nog lachen. We zijn om 8 uur sochtends gaan rijden en rond half 9 savonds kwamen we aan in het stadje voor de bromo. Het was niet fijn zonder airco en super veel hobbels in de weg en traffic en n gehaaste chauff maar Ik kon die tijd mooi gebruiken om mn verhalen bij te schrijven want dat was wel nodig. Nu is het wel weer the same story; 18 dagen op achter, oeps haha. In t stadje werden we in een jeep gepropt (waren nog met 3 andere stellen) en moesten we wachten maar geen idee op wat. Werden we nog bij n supermarkt gedropt en nog bij n tankstation en toen eindelijk mochten we naar de eindbestemming. We hadden nog niets geboekt omdat we dachten dat t nog wel licht zou zijn, nouuu het was pikdonker! In de jeep zagen we helemaal niets. We gingen superhoog een berg op een uur lang en duizend bochten en het was superrrrkoud! Toen werden we in een guesthouse gepropt. Wel goede keus om niet te boeken want de andere stellen hadden t dubbele betaald omdat zij wel vooraf hadden gereserveerd. Ennn we hadden warm water; dat was nodig. Geen airco en geen fan, volgens mij vroor t bijna daar. Toen bedacht ik me opeens; sjeize ik moet met thorben in n bed, dat wil ik helemaal niet. Hij zag er goed uit, daar niet van. Maar het was mega ongemakkelijk haha. Gelukkig was t bed groot. Ik moest al mn spullen van n tafeltje halen omdat hij die nodig had om zn laptop erop te zetten en een film te kijken, 'german rules' zegt ie met een stalen gezicht. Vanaf dat moment was t oorlog. De eerste avond in yogya had ik echt met m gelachen maar ik denk dat ie me te direct vond hahah. Lag ik daar in the middle of nowwhere met mn niet favoriete persoon.

11 april; Mn 1e vulkaan!
Als we een tour hadden geboekt werden we om half 3 opgehaald voor de sunrise. Dat wilden we niet dus zouden we zelf op pad. We hadden alleen niet zo goed gecommuniceerd. Ik had mn wekker evengoed vroeg gezet (iets te vroeg; mn tablet stond nog een uur later dus ik had m om 6 gezet dacht ik; na het douchen (sunriseuitzicht vanuit mn doucheraampje, heel cool) kwam ik erachter dat t 5 uur was haha.) maar Thorben wilde eerst ontbijt voordat we zouden gaan hiken. Oke geef ik m gelijk in. Dat was pas om 8 uur na veel zeuren, de tourguides wilden dat we alsnog n tour zouden doen, zeiden dat we na 10 uur t dorp niet meer uit konden, dat er geen buschauffers zijn en dat we niet konden lopen naar de bromo. Toen heb ik mn grote mond weer opgezet en ben er constant vol tegen in gegaan, dat werkt echt een beetje bluffen haha! Uiteindelijk hadden we breakfast zonder dat de anderen terug waren van de tour. Rijst yesss. Terwijl mr german druk bezig was met zn shakes,ja hij is mega lang aan t reizen en heeft allemaal poedershit mee, my god, ben ik naar buiten gelopen om te kijken waar we eigenlijk waren; een dorp van niets in de bergen met super veel mist... zul je zien dat wij die hele bromo niet kunnen zien na 100 uur reizen. Toen heb ik met 2 locals gefixed dat ze ons op hun crossmotors naar de viewpoint en de bromo zouden brengen want zag t toch niet zo zitten om te lopen. Na 1000 euro entree betaald te hebben voor t national bromo parc crossten we door het bizarre vulkaanlandschap, wat was dit gaaf! Een grote vlakte met de bromo en nog wat andere bergen. Iedereen lachte constant naar mijn driver want die had natuurlijk een blonde toerist achterop! Toen was t moment daar: de bromo op. Dit viel toch n partijtje tegen... de lucht was heel dun dus t ademen was al raar. Ik had t echt wel even zwaar ook al was t maar 20 minuutjes denk ik. Thorben boeide t natuurlijk niet, die was binnen no time boven #egoist. Ik dacht nog toen ik die trappen op ging: in kuala was dit een eitje en toen was ik ook met marcel die mega fit is en ik had toen zelfs n kater! Nou de bromo was dus wel ff andere koek. Maar wauw, wattttt bizar zo'n vulkaan! Het geluid dat er uit de krater kwam: net een vliegtuig. De ene keer was er super veel rook, de andere keer weer niet. En we waren de enige aan de top. Dit was zo gaaf. Terwijl mn reismattie te druk was met selfies en een snapchatverhaal van 200 seconde heb ik me alleen maar lopen verbazen over hoe bizar t was. De bromo is geloof ik best actief, stel je voor he... op zo'n moment had ik gewild dat ik beter had opgelet aardrijkskunde. Terwijl we boven waren trok t helemaal dicht met wolken. Toch gingen we nog naar n viewpoint in de hoop dat we nog wat zouden zien. De bromo is volgens mij rond de 2.5 km hoog en het viewpoint lag nog iets hoger. in de ochtend tussen alllle toeristen heb je uitzicht op de sunrise met t topje van de bromo boven de wolken. Na een helse motortocht over losse stenen en mega stijle weggetjes waren we gearriveerd. T bleek dat mn driver een prof motorcrosser was, vond t dan ook best knap hoe hij de wegen wist te handelen met iemand achterop! Hij was ook private driver dus heeft ie ons later naar probolinggo gebracht om een trein te kunnen pakken. De wifi was echt slecht en de locals praatte bijna geen engels, t voelde daar echt als de andere kant van de wereld. Dus gingen we op goed geluk maar een trein fixen op t station. De weg naar t stadje was echt ontzettend mooi. Jammer dat ik dat op de heenweg gemist had! Hele hoge en groene bergen met uitzicht over de zee. Op t treinstation bleek dat de trein pas om 1630 ging. We wilden naar t laatste treinstation van Java: thorben ging de Ijen beklimmen, een andere vulkaan, en ik ging vanaf daar naar bali. Een uur voordat we gingen dacht ik ook nog dat ik de ijen zou doen, maar dit is een echte beklimming en aangezien ik t al zwaar met de bromo had haakte ik af. Daarnaast ook echt geen zin meer in mn duitser. Haha. We hadden wat gegeten maar er was nergens wat knaps dus werd het aan de local food op plastic stoeltjes. Probolinggo was 0 toerisme. Ben uit nieuwsgierigheid een touristoffice ingelopen maar daar praatten ze niet eens engels hahah. Ik was nog even gelukkig omdat ik heel groot zag staan op een toko: free wifi. Moest nog een acco boeken voor bali aangezien ik dat op t laatste moment besloten had. Hadden ze er geen wifi... ok. Ik heb in een parkje in de schaduw gewacht op de trein, thorben in t station. lekker rustig. in t park lag ik een beetje te chillen op mn backpack, aan t kijken naar een potje voetbal, en al snel werd ik omringd door 8 jarige indos. wat een moppies!! Eentje sprak een heeel klein beetje engels dus we konden een soort van communiceren. Ze zaten me constant aan te staren, werd er een beetje ongemakkelijk van. Maar op een geveven moment kwamen ze los!! Later kwamen nog een paar broers van ze erbij die me de liefde hebben verklaard en nog een of andere viezerik die met me wilde trouwen. Gelukkig was t bijna tijd. De trein was best gezellig! Thorben had zn muurtje weer naar beneden dus we hebbrn een paar goede gesprekken gevoerd. De locals dachten dat we getrouwd waren, grapjassen. Ik wilde heel graag n stuk trein in java doen omdat dat mooi scheen te zijn, even vergeten dat t om 6 uur donker wordt dus heb precies een half uur (vertraging) naar buiten kunnen kijken. De trein werd nog bekogeld tegen mijn kant. Ik schrok me helemaal dood, ik weet nog steeds niet wat t was maar t klonk als een bom.. Na een easy ritje van 5 uur aangekomen in Banyuwangi. Iedereen had me ervan verzekerd dat ik in een keer door kon gaan naar Bali. Thorben vond t een slecht idee, die vond dat ik beter een nacht in banyuwangi (mijngod wat heb ik moeite gehad met die naam haha) kon blijven. Ja nu opeens wil je wel mn gezelschap.. Thorben bleef slapen in t dorpje, ik wilde naar de haven. We werden op t station n kantoortje in gesleurd door n kerel die ons van alles wilde verkopen. Uiteindelijk hadden we t voor elkaar gekregen dat hij thorben naar zn acco zou brengen en hij zou mij afzetten bij de boot. In de auto met zn vrouw en 2 kindjes. Bij het afzetten van mr german een dikke knuffel en doeiiiii. Hij zei nog even tegen de driver dat ie me veilig af moest zetten. Jongens wat is dit nou? 3 dagen loopt ie te bitchen en nu opeens wordt onze duitser lief? OK! Afgezet door de lieve familie, nog even een tussenstop bij de indomaret om wat normaal voedsel te kopen want ik had 3 dagen niet normaal kunnen eten (en chips voor de kids, ze waren zo lief) en door naar Bali! Ik werd naar n 'betrouwbaar' persoon gestuurd om mn ticket te kopen voor de poort en moest daar zitten wachten. De man van t toeristending en zn gezinnetje bleven in de auto wachten tot ze zeker wisten dat ik oke was. Toen ze wegreden dacht ik shitttt mn water, lag nog in de auto! Kwamen ze een paar minuten later terug om t te brengen. Zo schattig. Uiteindelijk de bus in gepropt, alleen maar indos natuurlijk. De boot op; een of andere gare ferry voor n half uur die alle kanten op klotste. Ik dacht even boven te gaan zitten maar ik was alweer de attractie. Hallo ik ga toch naar bali waar zijn alle toeristen? Ik had ook mn short aan, misschien niet heel slim. Eenmaal weer in de bus ging dat ding toch heen en weer op die boot. Was blij dat we weer op t vaste land stonden. Na een paspoortcheck lag ik in coma. Het was dan ook al ergens in de nacht. Na 3 uurtjes rijden aangekomen in denpasar. Ik was weer lekker voorbereid #not. Sta je dan om half 5 sochtends op n busstation in bali zonder slaapplek. Ik dacht taxichauffeurs weten vast wel iets in de buurt maar van een op t oog betrouwbare kerel die ook in de bus zat en constant alles voor me vertaald had mocht ik dat niet op dit tijdstip in mn eentje, en ik geloofde m. Ik was moe en kon niet meer helder nadenken dus ging ik bij hem achterop zn scooter. Nooit. Meer. Doen. Hij zou me naar een hotel brengen maar na 10 minuten rijden geloofde ik er geen reet meer van. We waren al aardig buiten de stad en op een gegeven moment ging ie een steeg in. Toen ik nog andere mensen zag staan (raar tijdstip..) gingen alle alarmbellen rinkelen dus heb ik heel rustig aan m gevraagd waar ie mee bezig was. Dit was zn huis. Dat gaat niet gebeuren vriend, breng me onmiddelijk naar een hotel. Hij beweerde natuurlijk dat die er niet waren, maar ik had ze gezien in de straat er naast. zo scherp was ik dan nog. gelukkig had ie door dat ik serieus was. in t 1e hotel ging ie indo praten met de receptie en toen opeeens zaten ze vol. Oke next. Waren ze ook vol: echt niet dat ik dat geloofde. Dus na 5 minuten zeuren hadden ze opeens een kamer voor me. Heb nog de helft van de prijs af weten te lullen, een latere checkout en ontbijt op bed! Ze probeerden me nog wijs te maken dat de wifi het niet deed maar dat lukte ze ook niet. Die gast probeerde ook nog: je mag morgen mn scooter wel lenen en dan geef je m na mn werk terug. Kunnen we samen wat eten. Ik heb lief gelachen en no thank you gezegd: mn boyfriend wacht op me in kuta. En weg was ie. Mn kamer was huge, met een stortdouche! Dus daar had ik even flink van genoten: was al bijna 24 uur op. Nog even geappt met t thuisfront en toen dankbaar in mn huge bed gaan liggen: ik heb mezelf toch weer goed weten te redden uit deze bizarre situatie, volgende keer maar beter plannen!!.