12 april / 24 april --- Gili / Lombok / Bali --- Op zuipvakantie

12 april --- Zogenaamd in paradise

Na 5 uurtjes slaap een mega chill ontbijt op bed en maar eens uitzoeken waar ik heen wilde in Bali. Ik wilde eigenlijk naar t noorden maar mn enige manier om daar te komen leek wel een taxi, no way. Precies op dat moment appte jose uit chili die ik in yogya had ontmoet; hij zong altijd justin bieber dus ik was fan. Jose verbleef een paar nachten in Kuta omdat ie wachtte op zn vlucht naar Singapore; of ik al was gearriveerd. Dat was ik zeker. Hij noemde me trouwens Mariah Carey. Dit vond ie lijken op Marijke en makkelijker. Hij stak er iedereen mee aan dus in Bali was ik Mariah Carey. OK. Ik vond dit wat ver gezocht maar later in Vietnam kwam iemand er weer mee aanzetten! Jose had me al veel verteld over Bali en de eerste tip die hij me had gegeven was een club skygarden; dat moet je gezien hebben. Skygarden bevind zich in Kuta dus had ik een dealtje gesloten met Jose: ik kom naar Kuta als hij met me mee zou gaan naar de skygarden die avond. Ik had wel zin in party!! Was al meer dan 5 weken onderweg en was niet veel verder gekomen dan een paar buckets wodka op de rooftop in kuala en wat halve liters in Srili. Alleen: hoe de fuck kom ik daar. Het was naast Denpasar maar ik vertik t gewoon om een taxi te pakken. Toen kwam mn redder in nood: Jose zou me ophalen met zn scooter en had meteen een plekje in zn hostel voor me gereserveerd, de schat!! Toen ik uitcheckte (geen mens te bekennen, zo vol zat t hotel) zag ik dat ze een mega chill zwembad hadden. Ik kreeg een grote badhanddoek en mocht helemaal los. Dit was superchill; de enige waarmee ik t zwembad deelde was een mega sprinkhaan. Na n uurtje stond mn chauff voor mn deur die me netjes met backpack en al heeft afgezet in het hostel. Daar heeft ie n paar pannekoeken voor me gebakken (free pancakes allll day) en op naar het strand! Bali was zo ontzetttttend anders dan dat ik gewend was. Toeristen overal, shops en eettentjes en vooral heel veel drukte. Ik was weer in Europa. Op de scooter naar t strand: na 500 meter aangehouden door de politie, ja dit wist ik: corrupte bende dus dat wordt dokken! Het schijnt dat ze heel veel geld moeten betalen om een hoge functie te krijgen en dat geld willen ze terug dus zijn alle toeristen de lul. Jose deed t woord, ik heb vooral heel lief zitten lachen want echt niet dat t mij zou overkomen dat we n nacht in de cel moeten slapen (doen ze niet moeilijk over; als je met ze in discussie gaat ben je de lul) Na veel te veel geld hebben moeten betalen (reden; geen international driverlicense) zijn we naar Seminyak gereden want daar was het strand 'mooier'. Ik had me er helemaal op verheugd want t laatste strand dat ik had gezien was in Sri Lanka. Stelt het dus mooi geen reet voor!! Ik dacht dat Bali mega mooie stranden had omdat iedereen erheen gaat. Nou die toeristen gaan dus voor de resorts, dat snap ik nu. Ik was dan ook niet op t mooiste stukje bali maar wel t meest toeristische. Ik heb me maar vermaakt met het staren naar de vliegtuigen die af en aan kwamen: het leek net of ze op t water landden, ontzettend interessant ;-) De zon scheen niet, de golven waren ook shit: was na 3 minuten alweer 6x verzopen en toen werd mn haar ook nog eens nat terwijl t net zo lekker schoon was door mn luxe stortdouche! Jose heeft vooral heel hard om me gelachen. Na een mislukte dag 1 op Bali hopen dat de skygarden t goed zou maken. Je betaald er ongeveer een 10tje entree en dan kun je van 5 tot 9 onbeperkt eten (elke avond een ander thema, wij hadden mexicaans) en drinken(alles wat je maar wilt... lees: dikke rij voor de bar inclusief security, niets vergeleken met de kermisborrel in dontmoeting!!) Het bestaat uit een paar verdiepingen met n rooftop. De muziek was oke, de mensen waren gezellig, het eten was goed en een stuk of tien gin tonics verder was het klaar. Ik heb t voor elkaar gekregen om nog een afterparty te houden met een paar brazilianen bij het zwembad met pannekoeken en toen om half 4 naar bed.

13 april --- Chagrijnig in Seminyak

Ik kan overal slapen maar deze bedden waren echt heel erg verschrikkelijk: om half 11 met rugpijn en vooral koppijn als een malle mn tas inpakken want de uitchecktijd is daar elf uur. Wie verzint dat, het enige wat mensen daar doen is drinken zwemmen en slapen... mn 1e (en helaas zeker niet de laatste) kater op Bali was een feit! Na het nodige ontbijt met cola, tostis en gebakken eieren heeft Jose me afgezet in Seminyak bij het capsule hostel na een half uur schuilen voor de regen: de eerste x dat ik mn raincover heb gebruikt, en dat jn bali... Ineke (en allle anderen die al in Bali waren geweest) die ik in Yogya had ontmoet zei dat t daar helemaal leuk was en dat Seminyak echt wel beter was dan Kuta. Ineke had daar non stop gefeest en super veel leuke mensen ontmoet. Kom ik daar aan om 12 uur kan ik pas om 3 uur inchecken terwijl ik echhht een bed nodig had. Serieus Bali, wat doe je me aan. Een beetje brak voor me uit zitten staren want het regende mega hard: veel te veel mensen in dat hostel. Daar wordt ik autistisch van, helemaal als ik me brak voel. Toen t eindelijk droog was de moed verzameld om Seminyak in te gaan (ik was bang voor wat er ging komen) was mn voorspelling correct: een grote straat met weeeeer alleen maar westerse shit. Oke, als ik dan toch zo veel keus heb ga ik wel in een vintage brasserie een veel te dure club sandwich wegwerken. Daarna kon ik eindelijk inchecken; had ik een kamer dat grenste aan de bar met een bovenbed en alleen maar kerels. Misschien als ik even ga slapen wordt t beter: ik kan niet meer relativeren. Na n powernap een aardige engelsman ontmoet die me uitnodigde voor een biertje met hem en zn vriend. Dit was oke! Ze hadden mooie verhalen en ik vermaakte me prima: had zelfs toegegeven aan pizza bestellen. Ik was toch niet in staat om nog een keer op te staan dus oke (dat ging zo tegen mn principes in als backpacker, maar iedereen deed t, de hele dag door kwamen er koeriers van dominos en mc donalds om iedereen te voorzien van katerfood en werden er constant namen door de microfoon geschreeuwd dat de bestelling gearriveerd was.) Nadat er andere engelse meiden bij kwamen zitten volgde ik geen reet meer van het gesprek en had ik uberhaupt niet de energie om nog gezellig te doen laat staan een engels gesprek te volgen. Toen er een NL nummer over nasi goreng werd gedraaid was t klaar; om een uurtje of 10 mn bed in! Van slapen was er niet echt sprake want ik sliep dus aan die bar. Ik lag iig, en dat telt.

14 april --- vluchtgedrag

Helemaal opgeladen en fris met goede moed Seminyak verder verkennen om een uurtje of 8. Wat was het lekker rustig, iedereen lag natuurlijk nog te slapen. Dikke kans dat ze pas een paar uur in bed lagen. Ik ben door de mainstreet naar het strand gelopen. Kon het nu best waarderen een beetje winkeltjes kijken zonder de hordes toeristen. Normaal vind ik alle hippe boetiekjes en eettentjes helemaal leuk en elke x als ik iets tegen kwam tijdens mn reis was ik helemaal blij, wtf was nu mn probleem? Dus hopppa terug in de optimistische modus want hallo je zit in Azie. Op t strand heb ik n ontbijtje mee gepakt: eindelijk knappe yoghurt met heeeel veel fruit en een echte smoothie ipv die halve juices met veel te veel ijs. Dat is t voordeel van bali; alles is healthy en hip! (en duur) Het zonnetje scheen, het strand was nog leeg: ja dit ga ik wel overleven. Eenmaal op t strand heb ik t voor elkaar gekregen om 10 minuten te liggen. Binnen no time was t helemaal vol met allemaal wannabe vakantiegangers. Je gaat toch niet met je fucking dure bikini op een ranzig en lelijk strand liggen! Dan mag je nog wel in Bali zijn (en weten ze toch een perfecte instagram foto te produceren) maar serieeeeus ik trap hier niet meer in. Bali is echt niet mooi ofzo. bah. Ik moest hier weg; het enige probleen was dat ik voor 2 nachten had geboekt, waaarom. Dat doe ik dus nooit en nu opeens wel. ook had ik al vervoer gefixed voor de volgende dag naar Ubud (met een of andere shuttle bus die je niet eens komt ophalen bij je acco dus moest je weer een taxi fixen, jeetje wat maken ze t je moeilijk) Ik wilde weer avontuur dus ben door de potato head, had ik dat ook gezien, (place to be, een of andere fancy bedoening aan een lelijk strand) teruggelopen met maar een missie: mezelf bevrijden uit deze belachelijke setting. Ik kon mn nacht niet meer cancellen, jammer dan. Ik ga naar Ubud! Dus geef me een scooter en ik vind het wel. Dat mocht niet met mn backpack... toen was ik boos. Ik heb al vanaf mn 16e een zip en nu verbied je het me om scooter te rijden, ben je mn moeder ofzo?? Er gebeuren te veel ongelukken en het is onverantwoord als een solo traveler met al je spullen als een meisje. Je kunt beter een ubertaxi pakken met dat meisje dat daar zit want die gaat er ook geen. Een taxi??? Ik ben toch niet aan t reizen met maar 13 kilo om mezelf te vervoeren met een taxi?? En sowieso; iedereen zuipt zich hier helemaal klem en stappen dan alsnog de scooters op.. Maar oke, prima. Kon t me niet voorstellen dat dit moeilijk ging zijn maar laat ik voor een keer naar iemand luisteren. Ik was al opgefokt genoeg dus misschien was het idd niet verstandig om die scooter op te gaan. Samen met een 19 jarig meisje uit canada een taxi gedeeld naar ubud, 40 kilometer t binnenland in. Ze was voor de 1e keer in Azie en vond alles wat ze zag helemaal geweldig (er was nit zo veel te zien, alleen maar traffic) en had maar voor 20 euro gepind aan indomoney ("want het geld is hier toch veel meer waard? ik wil niet met teveel geld op zak lopen" Uh je bent in bali daar betaal je nu rustig 20 eu voor je taxi) 40 kilometer en 2.5 uur later aangekomen in hét hostel van Ubud. Het zag er best oke uit! Ubud is volgens mij best populair door de film eat pray love, kreeg dan ook meteen de feeling. Het hostel was superleuk opgezet: helemaal in ubud style en er was een zwembad. Het canadeze meisje wilde met me raften omdat ze een blaadje met tours zag liggen; en dan met 10 boten en 100 mensen achter elkaar aan zeker; nee bedankt. Ik werd echt een beetje opstandig van al die maffe mensen hier im Bali. Toen ik r had afgeschud, want ik ben hier niet om de grote zus te spelen, ben ik t stadje in gegaan. Het was evengoed heel veel toerisme en winkeltjes maar wel in een mooiere omgeving met veel groen en hindu tempels; mn favo! Gegeten bij een indisch restaurantje om een beetje happy-sri lanka feeling te krijgen en toen een massage genomen (moest er nog flink naar zoeken, alles was vol...) om te relaxen want ik was mezelf echt ff kwijt. Terug in t hostel een plan voor de volgende dag gemaakt onder het genot van een lekker broodje eiersalade: ik ga er maar gewoon het beste uithalen. Toen kwam ik Ineke weer tegen; altijd fijn een bekend gezicht!! even bijgeteut aan de bar en vroeg naar bed. (ineke ging die nacht n vulkaan beklimmen, leipo...)

15 april --- bali take 2.

Vroeg het wekkertje want ik had een strakke planning, ondanks dat Ubud nog steeds ontttzettend toeristisch was, was ik ervan overtuigd dat het er mooi kon zijn. Dus had ik wat dingen opgezocht die ik wilde zien en die zou ik gaan bezoeken met n scooter. In mn kamer zat een meisje die hetzelfde wilde en of ze mocht joinen, natuurlijk.. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dacht ik even. Ze was net 2 dagen in Azie omdat ze daarvoor in Australie had gewerkt, zoals ongeveer iedereen in Bali. Na een ontbijt moesten we wachten op een vriendin van r, ik had daar al eigenlijk geen zin in. Had expres mn wekker vroeg gezet zodat ik de hele dag nog voor me had. Uiteindelijk om half 10 konden we scooters huren .Voordat die bij het hostel waren, waren we weer een half uur verder. In Bali duurt alles lang, nog veel langer dan in andere delen van azie terwijl je toch zou zeggen dat het er sneller zou moeten gaan omdat er zo veel toeristen zijn. We huurden 2 scooters voor drie personen.Toen haar vriendin even weg was ging de scootermeneer alvast laten zien hoe ze werkten. Voor mij was t een makkie. Ik heb genoeg ervaring met mn zippie en daarnaast ook in Azie. Het meisje gaf aan dat ze 1x eerder had gereden. Dus ze stapt op die scooter, zet m na veel moeite aan en opeens schiet ze naar voren tegen de muur aan. Ik heb me doodgelachen en dacht meteen; ik ga wel in mn eentje. Toen ze 3 meter probeerde te rijden kon ze niet eens r evenwicht houden. Ik zag de verhuurder een beetje benauwd kijken. Toen zei ze; mn vriendin heeft meer ervaring. Dus die vriendin stapt op de scooter en die bakte er helemaal geen reet van. Toen heb ik gezegd dat ze beter geen scooter kunnen leren rijden in Azie, en al helemaal niet op Bali met al het verkeer. Als je je niet zeker genoeg voelt gebeuren er sowieso ongelukken (en die gebeuren veel..) dus zijn ze terug naar binnen gegaan om iemand te zoeken die welkon rijden zodat er een bij mij achterop kon en een bij de ander. Ze hadden namelijk al voor die scooter betaald. Ik dacht jaaa dag ik ga nu geen rekening houden met 2 van die engelse kutten, ik ga lekker zelf. (Soms maak ik geen vrienden, en ben ik gewoon liever met mezelf) Dus dat heb ik ze gezegd. Wat zij met die scooter deden was hun probleem. 2 uur later ging ik dan eindelijk. Ik zou eerst naar monkey forest en daarna n waterval daarna rijstvelden en nog wat tempels. Toen ik aan t rijden was (2km per uur, de wegen in bali kunnen t aantal voertuigen echt niet aan), was mn plan meteen weer veranderd, ik ga meteen verrr weg van de toeristen; op naar de rijstvelden. Ik dacht dat ik een viewpoint had uitgezocht dat niet zo toeristisch was omdat ie iets verder van ubud lag. Dus ik rij volgas die kant op langs veel kunst en handmade winkeltjes (dat was wel leuk) en na twintig minuten zijn er opeens weer touringcars en restaurants. Toen ik er voorbij reed besefte ik dat dat de rijstvelden waren. Echt niet dat ik daar ging stoppen, alsof dat de enige velden in heel bali zijn. Toen besefte ik me opeens dat ik alleen maar toeristische hotspots had uitezocht voor die dag en als iets toeristisch in bali is dan mag je dat moment met honderden anderen delen. Yogya was ook mega toeristisch maar dat waren voornamelijk aziatische toeristen, veel gezelliger! Dus ik ben maar gewoon gaan rijden en de mainroad af gegaan, dan maar sightseeing in de dorpjes. Al snel kwam ik een holy water tempel tegen waar geen toerist te bekennen was. Beter! Moest een soort sjaal om m heup om te laten zien dat ik een goed persoon was. Het was mooi, maar na 10 minuten had ik honger. Bij een stalletje aan de overkant een blood orange gekocht, lime water en kroepoek!! Ik raakte in gesprek met n ‘local’ die een van zn gasten had afgezet met zn scooter, hij reed haar de hele dag rond. Waar ik heen ging. Ik had net gezien dat de vulkaan niet heel ver was dius had een route door de dorpjes uitgezocht ipv de mainroad, gewoon rechtdoor, kon niet moeilijk zijn. Die gast keek me aan alsof ik gek was; hij wist die route niet, alleen over de grote weg! Ik mocht m wel volgen. Wat moet een meisje nou alleen op de scooter door bali? Doei, Ik had wel zin in avontuur. Dus daar ging ik! Al snel liep ik vast, als ik recht door wilde blijven gaan moest ik door een soort van tempel heen waar ze bezig waren met iets. Ik heb hier even staan kijken en na een korte route met veel hellingen toch maar de mainroad op. Tijdens deze weg kwamen gasten zlfs op hun scooter achter me aan om me ergens binnen te lokken waar ik dik voor moest betalen, laat me gewoon met rust! Ook werd ik dik opgelicht bij de benzinepomp, ik wilde 2 liter en ze stopte er maar 1 in maar moest natuurlijk voor die 2 betalen, tja ga die discussie maar eens winnen. Uiteindelijk zag ik de vulkaan en moest ik entree betalen voor de view of het national park of wat dan ook. Ik zei nog tegen die vent; je moet hier echt voor alles betalen he, unbelievable. Mezelf getrakteerd op een avocadosmoothie en tosti met uitzicht op de vulkaan en daarna ben ik naar beneden gereden om het meer te bekijken. Voordat ik naar beneden ging werd ik gestopt; het is te gevaarlijk; dit mag alleen als je goed kan rijden. ik rij je wel. Uuuh nee. Ik kan goed rijden, doeeeei. Het was een slingerweg naar beneden met wat grind en zand. Gewoon voorzichtig doen. Ik kon beneden geen kant meer op dus ben weer terug gegaan. Ik bedacht me net hoe lekker rustig het er was en toen kwam ik een viewpoint tegen; vollll met toeristen. Toen ik terugreed was het een weg vol touringcars en als iets irritant is is het achter een grote bus rijden. Dus ben ik maar weer de zijweggetjes ingeslagen. Helemaal leuk! Kindjes die naar je zwaaiden, locals die aan het lachen waren, yess ik ben weer in indo. Super mooie route, geen kip te bekennen. Heel veel tempeltjes, prachtige rijstvelden waar ik even door heen mocht lopen. Niet te lang want er zouden slangen kunnen zitten. Ja dat had ik even goed gedaan. nieuwe sport; hoe ontwijk ik de toerist?? Wel zag ik nog dat een local over een hond een reed en hij moest lachen, ik stond bijna te janken, wat een sukkel. Na mn tocht nog even naar de monkeyforest geweest. Een park vol met apen, moest ik toch maar gezien hebben. Normaal werd ik helemaal wild als ik een aap zag. Nu vond ik het geen reet aan. Het was best mooi hoor een stuk nep park vol met toeristen. Mega druk en die apen deden niets terwijl ik van iedereen hoorde dat ze mensen aanvallen. Op dit punt werd het me duidelijk; ik ben verzadigd. Nu al!! Daarna terug gegaan naar t hostel en samen met ineke en pauline onze trip naar Gili Trawangan voor de volgende nacht geboekt. Gili T wordt het Salou van Indo genoemd en aangezien het dat weekend ook kermis was had ik wel een party nodig! Daarna een biertje gedaan bij het zwembad, wat gegeten met een groepje die we ook in Yogya hadden ontmoet (iedereen uit yogya ben ik weer tegengekomen, kleine wereld dat backpackersleventje) en nog wat biertjes toe bij het zwembad. Kregen alles gratis omdat er een kerel aan de bar zat die ons zijn bar in wilde krijgen die avond. Nog wat interessante trucs geleerd van een paar dronken canadezen en op naar bed, fit naar gili!

16 april; weekendje weg: Bikinis, Bintang and Boys!!

Vroeg uit bed om nog effe te zwemmen, rustig te ontbijten en mn spullen te pakken. Ik had er helemaal zin in. Na een uur gewacht te hebben op de bus en een mega oncomfortabele rit naar de haven was daar dan eindelijk de boot. Een biertje gekocht en opppp naar giliiii. Boven op het dek gaan zitten, zonnetje, muziekje. Blauw water en een biertje; dit was het ultieme vakantiegevoel. Ik was meteen weer helemaal oke na mn tegenvallende dagen op Bali; dit zou nog eens heel leuk kunnen worden. We hadden met zn 3en een afspraak gemaakt; deze dagen zouden in het teken staan van B’s; Bintang, Bikinis and Boyssssss. Die waren er zeker, wat een knapperds!!. Volgens mij zijn er hierna nog tientallen B’s bijgekomen, zoals burgers, brak zijn, bolle buik, burnen enzzzz. Helemaal gelukkig een paar uur zitten chillen en na een korte stop op Lombok, Gili air en gili meno (de gili eilanden zijn super klein en liggen heel dicht bij elkaar, super schattig) waren we dan eindelijk op gili T! Op gili is geen verkeer, alleen fietsen en paarden met wagens.Gili is een eco eiland,we moesten in t hostel zelfs betalen voor een rol toiletpapier... We waren alledrie heel slecht voorbereid dus hadden geen idee waar het hostel was; oke paard met wagen. Ik wilde niet want het was zo zielig maar eigenlijk hadden we niet echt een keus. Aangekomen bij het hostel; sorry foutje met de boeking; geen airco room voor jullie tonight. Het was blafffffheet en er waren zoveel mosquitos, maar oke dat mocht de pret niet drukken. Het hostel was helemaal leuk (veel te duur, dat wel, maar he, we waren op Gili T) Eerst wat gegeten aan het strand (dit was verrassend goedkoop) en daarna wat biertjes gedronken in het hostel en op naar de kroeg! Meteen beland in de Sama Sama. Dit was echt mijn favoriet. Er stond een bandje te spelen die van alles deed van reggae tot aan swedish house maffia en iedereen stond lekker te dansen. Ik had serieus een beetje kermis gevoel. Vet veel bekenden tegen gekomen die ik eerder in mn reis had gezien. Ook een ierse gast die in ons busje zat naar de haven vanad Ubud; hij had een mega baard en was supergrappig maar bleef elke x als ik m zag maar herhalen dat t m speet dat ie niet tegen me gepraat had in de bus. OK , Ook was opeens mn duitser er. ik was helemaal in shock, wat deed hij hier nou weer. Hij deed in t begin aardig maar toen opeens begon ie weer mans te doen dat ie de volgende dag meteen weer weg ging omdat ik er was, daar wordt je toch moe van... Na genoeg biertjes en heel veel leuke mensen verder naar huis. We hebben nog een afterparty geprobeerd maar we konden nergens meer bier krijgen! En ook de meest helse nacht van mn leven gehad. Ik moesteen hele rare trap op om in mn kamer te komen en de ventilator hing te hoog om er wat van te voelen. Ik hoef nooooit naar de wc snachts en nu opeens moest ik 5 keer. Was niet zo nuchter en dan 10x de trap op en af, dat ik mn enkels niet heb gebroken… ik had ook een zieke nachtmerrie. Dat had ik in yogya ook al. Ik was nog half drunk en t was nog donker en opeens ging dus de enige moskee op heel gili (was een vet handig herkenningspunt want ons hostel was daar dicht bij) als een malle bidden. Maar ik was nog wappie en half aan t slapen en moest naar de wc maar mn kamer was pikdonker en ik wist even niet meer waar ik was, dacht ik dat ik opgesloten was, ha. In Yogya begon ik opeens midden in de nacht hello te schreeuwen omdat ik ook dacht dat ik opgesloten was en toen had ik niets gedronken.. de volgende ochtend vroeg mn onderbuurman of t wel goed met me ging #awkward.

17 april; De B van Brakkkk

Volgende ochtend pannekoeken staan bakken (jaaa weer free pancakes all day en de meiden hadden mij gebombardeerd tot pancakemaker…) en een fietsie gehuurd om rond het eiland te fietsen samen met een jongen uit het hostel. Hij was net aangekomen want hij had de slowboat genomen, snachts… (ben m latwr tegen gekomen in vietnam #kleinewereld)ben ik effe blij dat wij die fast boat party boat hadden. Ik had een mooie roze fiets, en een kater… 5 minuten verder zijn we meteen neergeplofd op een strandje. Het water was zo ontzettend mooi blauw en helder dus we hebben er lekker rondgedobberd. Daarna wat gegeten en doorgefietst. Ik was echt helemaal happy. Was met leuke meiden op een superschattig eiland. Het was er toeristisch maar zo anders dan bali. De sfeer was er veel chiller en de resorts waren meer hutjes, het leek bijna een sprookje. Ik heb de bestemming voor mn honymoon gevonden! Moet mn aanstaande wel van feestjes en bier houden.. Op een gegeven moment zijn we neergeplofd bij een fijne tent met zitzakken en uitzicht op Bali. Hier hebben we weeer n de zee gedobberd (er waren bijna geen golven maar ik werd natuurlijk weer overspoeld) een radler gedronken en een beetje geslapen. Ik had geskyped met anne want er was wifiiii. Zo leuk skypen op het strand tijdens een sunset :) Terug bij het hostel mochten we verhuizen. ik had een andere kamer dan die meiden maar wel een ‘special bed’, 2 persoons! Dus de vent van het hostel gooit de deur open; 2 andere gasten die het maar al te leuk vonden en meteen van alles aan het schreeuwen waren, ik werd er een beetje bang van (ook al lig ik regelmaaatig als enige meisje i een dorm… maar dat is beter. Meidem teuten altijd zo veel, jongens slapen gewoon) dus heb de hostelkerel met puppy ogen aangekeken; mag ik met de meiden op een kamer. En jahooor dat was zo gefixed. En 3 persoonskamer incl airco met een stapelbed ennn een 2 persoonsbed en raad eens wie weer het specialbed mocht, ikkkk! Weet niet waar ik dat aan te danken had maar dit was fijn. We zijn die avond wat op de nightmarket gaan eten met het hostel. Je betaald 1.5 euro en kan indofood opscheppen wat je wilt. Dit was zoooo lekker. Terug in het hostel wat leipe amerikanen ontmoet die met zn 3en de wereld rondreizen voor een jaar en een of ander leip pizzadoos drank spel van ze geleerd. Die ga ik jullir thuis leren! Daarna weer de straat op voor een feestje. Ik was zo moe, had echt geen zin maar hallo ik was op Gili T dus gewoon doorgaan. Eerst in een beerpongbar beland. Ik haat beerpong en we waren opeens alleen maar met de gasten uit het hostel die ik irritant vond. Wel bleek dat Ineke een master was in Beerpong en heeft ons team (ja toen opeens deed ik wel mee) laten winnen. Vervolgens nog naar een ander kroegje geweest en later weer beland in de beerpongbar. Ik kon me echt niet vermaken en vond iedereen irritant. Toen een kerel een betoog tegen me ging houden dat ik a-sociaal ben en hoe kan ik ooit met mezelf reizen als ik geen vrienden kan maken bla bla bla (dit zei hij allemaal nadat hij had gevraagd of ik m aantrekkelijk vond en ik nee zei ha) was het klaar; lekker naar huis genieten van mn airco en 2 pers bed. Toen ik in bed lag kwam Pauline in tranen terug; ze was haar tasje verloren met haar pinpas en telefoon, shit…

18 april --- B van Boyfriend

Na een heerlijke nacht slapen sochtends pauline geholpen met dingen te fixen voor r telefoon en pinpas. Echt heel kut maar helaas gebeurde het veel. Ze had met mijn telefoon naar Ierland via NL vanuit indo gebeld: telefoonrekening van 100 euro. Duur grappie! Nadat ik weer voor iedereen pannekoeken had gebakken zijn we weer op t fietsie gestapt! Tijd voor de andere kant van t eiland. Eerst een beetje gechilled en gegeten bij dé schommel van gili waar iedereen mee op de foto gaat en een beetje in een hangmat op t water gechilled. Later zijn we verder gefietst naar de plek waar we de dag ervoor hadden gezeten met zitzakken; daar mochten we gratis t zwembad in. Ik had flink in de zon gelegen en sprong het zwembad in in de hoop dat t af zou koelen; is dat water mega warm. Dat was echt vieees op een zongebrand huidje dus heb ik de helft van mn tijd met mn armen in de lucht in dat zwembad gestaan omdat het boven t water frisser was dan onder t water. Pauline heeft helemaal in een deuk gelegen; gelukkig kon ze weer lachen. Want alleen reizen zonder telefoon en pinpas dat is eeecht shit. We hebben zelfs een smsje van r moeder gehad dat ze zo blij was dat we haar een beetje op sleeptouw hadden genomen. In t zwembad een indonesische icetea gedronken en daarna zijn we in slaap gevallen op de meest chille ligkussens ever. Opeens werden we allemaal wakker; shit, de sunset! Dus snel naar de zitzakken en onder t genot van n radler en een muziekje hebben we de meest mooie zonsondergang ever gezien. Na de vuurshow weer op t fietsje gestapt en dachten we een afsnijroute te hebben dwars door t eiland. Het was pikdonker en de wegen op gili zijn amper verhard, dan kun je wel raden hoe dat ging: 3 meiden op de fiets door t oerwoud. Ik was in t begin een beetje bang voor slangen maar ik moest en zou voorfietsen van ze dus daar gingen we. Wat is dat toch. iedereen denkt altijd dat ik de weg weet.. Gewoon hard trappen en ik bleef een beetje ver weg van de kanten. De gaten in de weg zag je niet en we reden door the middle of nowwhere, zo hard gelachen haha. Vooral om Ineke, die stuiterde alle kanten op. Haar fiets was dan ook stuk na dit avontuur. Savonds hebben we weer @ de nightmarket gegeten. Ik raak er maar niet over uitgepraat, dat eten is echt heel erg goed. Ik herkende ook super veel van de zusters, fijn om te weten wat je eet! Daarna in het hostel hebben we met een ander Nederlands meisje onze amerikanen bussen geleerd. Dit vonden ze leuk!! Pauline bleef die avond thuis maar ik en Ineke gingen gewoon weer #diehards. Eerst naar een tent waar een van de gasten uit t hostel aan t draaien was en daarna hebben we onze eigen kroegentocht gedaan (van 10 minuten... ha) de muziek was goed, en ineke zat vastgeplakt aan haar amerikaan. Dus dan is t natuurlijk logisch dat ik met zijn vrienden stond. Eerst probeerde de een me heel subtiel te regelen: het is hier warm he, zullen we naar beneden, daar vond je de muziek toch zo leuk. Vervolgens bood ie me een drankje aan: gewoon vrijblijvend. Staan we daar tussen alle losgaande indos; of ie me mocht zoenen. Uuuuuh nee. Hahaha. Hij was heel lief maar nee. Toen was ie natuurlijk gekwetst dus vroeg ie of ik n vriend had. Ik had maar ja gezegd om niet te lullig te zijn, toen probeerde hij nog; maar hij hoeft t toch niet te weten. Doei Sam. Toen is ie naar huis gegaan. Even later was ik nog alleen met ineke en haar amerikaan en zn andere vriend. Stonden we gewoon gezellig te dansen, maar ik had besloten om even een rondje te lopen. Kom ik terug is de andere vriend van die van ineke ook weg. Had ie gezegd; marijke speelt hard to get dus ik ga naar huis. Bijzonder... even later kwam er nog n Nederlander naar me toe of ik wat wilde drinken: ik kan zelf wel betalen hoor. Maar hij stond erop. Oke. Sta ik bij de bar, bestel ik 2 bier, betaal ik die van mij pakt ie mn bier en loopt ie weg. Dat was de druppel. Weer op naar huis! Hilarische terugweg gehad want ik en Ineke moesten robbie de amerikaan laten geloven dat ik een vriend had tegenover zn vrienden, dit werkte! Daarna een afterparty in t hostel; heel fijn dat alle tokos nog open waren, konden we chips eten ipv pannekoeken!! Tijdens t chillen in de zitzakken kwam een irritante gast van t hostel erbij zitten. Ik weet niet wat dat was maar ik irriteerde me echt aan veel mensen daar. Hij liep een beetje mans te doen over n meisje dat ie weer ging opzoeken in Kuta bali, toen ik daar een opmerking over maakte stopte hij opeens een BLOTE voet in mn gezicht waarmee hij de wcs inloopt en de kroegen door banjerd. Ik was zoooo kwaad. Doe toch normaal. Eerst stond ie stom te lachen maar toen ie doorhad dat ik t meende ging ie heel verstandig naar zn kamer. De amerikaanse jongens hebben me daarna nog constant lopen fucken ermee, haha. Ik kwam die gast later in Bali weer tegen in de skygarden en toen had ie aan ineke gevraagd waarom ik m negeerde. Lastige kerel. Laat me met rust.

19 april --- B van Bult

Weer soort van fris wakker geworden, zaten de meiden weer aan de pancakes. Ik kon geen pancake meer zien (at r alleen maar pannekoeken en dronk r alleen maar bier, dat ik niet doodziek ben geworden...) dus ben voor een fatsoenlijk ontbijt gegaan op t strand en daarna een frisse ochtendduik in de zee (naja het was al middag, het ritme op gili was snachts leven en sochtends slapen). Ik had volgens mij niet echt een kater die dag, alleen wel koppijn. De deurpost van onze kamer was superlaag dus ik kon er net aan niet rechtop door heen. Toch ben ik er in 3 nachten denk ik minimaal 10x super hard tegen aangelopen..... unbelievable. Later die dag zouden Ineke en Pauline gaan duiken. Pauline op les en Ineke mocht op fundive. Pauline kon uiteindelijk niet vanwege astma dus mochten we de boot van Ineke op om te snorkelen, gewoon gratis!! Ik vind snorkelen helemaal niet leuk want ik hou niet zo van water en al helemaaaal niet als ik mn voeten niet kan neerzetten en er miljoen vissen onder me zwemmen.. maaar Pauline was bij me, dus nadat alle duikers t water in waren gesprongen (superleuk om dat van dichtbij te zien) gingen wij ons klaar maken voor t snorkelavontuur. 2 gasten van de boot wilden wel onze guides zijn. we moesten natuurlijk dokken maar vond t wel een fijn idee. dus wij compleet met flippers en snorkels t water in; zij gebruikten alleen een bril.... met flippers was best ok! Kon op een gegeven moment zelfs normaal ademenen. Was heel erg gaaf. Het was er 8 meter diep en eerst was ik vooral bezig met blijven drijven en geen water in mn snorkel, maar toen zag ik zoveel mooie visjes dat ik alles vergat. Die gasten gingen soms echt mega diep, zij kunnen dus 3 minuten hun adem in houden. We hebben geen mens gezien, alleen een paar duikers. Ik en Pauline waren echt lijkwit met de zon op ons lichte huidje in dat heldere water. De indos noemden ons angels, ha. Toennnn zagen we een black turtle! Super gaaf. En later nog een hele familie turtles. Op een gegeven moment mochten we aan de boot hangen en brachten ze ons nog naar n ander stuk om te snorkelen. Na n half uur was t klaar, ik was er ook wel klaar mee want kreeg de hele tijd water in mn snorkel. Toen hebben we lekker op t dak van de boot van t zonnetje genoten met uitzicht op Lombok. Toen we alle duikers weer opgepikt hadden was Ineke mega enthousiast: ze had naast een mega turtle gezwommen, dit was r beste duik ever. Toen we terugkwamen nog effe op t strand gelegen want bruin worden was belangrijk! Toen wat geshopt. Heel veel leuke hippe tentjes en natuurlijk vet duur. Er was ook een vintage shop van een zweedse eigenaresse. Dit was zo gaaf en er waren hele mooie spullen. Ik zie dat wel zitten; een filiaaltje op een eiland als gili! Who knows.. na een douche hebben we de lekkerste burgers ever gegeten, op naar onze laatste avond! We hadden echt een grap: pauline zat op een nederlandse facebook en vroeg zich af wat pagina was. Maar de manier waarop ze t uitsprak was hilarisch. Vanaf dat moment waren we the paginas; 1 team 1 taak; los op de laatste avond in gili!! Back in t hostel nog wat biertjes gedronken. Nu was t gezelliger met de staff, lieve jongens waren t. De mensen die gearriveerd waren waren niet zo boeiend en de amerikanen zaten weer eens volgas aan de tequilla. dit dronken ze gewoon puur uit de fles.. elke dag. Wij hadden maar onze eigen fles vodka gehaald want we waren wel klaar met dat bier. Door naar de bar. Even een tussenstop wannnnt we zagen een sign met bitterballen en kaassoufles!! Dus hebben we pauline de bitterballen laten proeven en een potje mega Jenga gespeeld ennn door. Elke avond is er weer een andere bar die tot laat open is. Een groot dorp was gili, zag alleen maar dezelfde gezichten de hele dag door. De laatste bar had 1000% de beste muziek! We hebben ons prima vermaakt, ze draaiden ook opeens drank&drugs, dat was raar!! Er waren niet zo veel nederlanders want zag niemand mee zingen. Wel 2 vervelende ontmoet, ze gedroegen zich echt als een stelletje boeren. Beetje te schreeuwen over de straat enzo. Op de terugweg hoopten we nog dat we kaassoufles konden eten, maar helaas. Op zoek naar kebab!! Want we hadden een tent gezien die 24 uur kebab had. Op onze weg er naar toe kwamen we een indo met gitaar en een paar ierse gasten tegen die een beetje aan t pingelen waren. We zijn erbij gaan zitten en hebben liedjes gezongen. Dit was echt heel leuk. Pauline vond dat ik een goede zangstem had na mn solo optreden i'm yours. Grapjas. de gitaar werd nog even in mijn handen geduwd omdat ze vonden dat ik eruit zag alsof ik gitaar kon spelen. Helaas niet maar dat wordt wel mn nieuwe doel in NL want ik ben helemaal om na die avond. Geen kebab, maar wel een fijne afsluiter.



20 april --- Paginas on tour!
De dag dat we gili moesten verlaten. Het was goed zo. We waren moe maar voldaan. Brak maar wat was dat het waard! Om een uurtje of 1 een boot geboekt richting lombok om even bij te komen. Die ochtend moesst ik iets normaals eten dus heb ik om de hoek bananen en lychees weten te scoren en bedacht ik me dat ik nog oats uit n pakkie had die ik in yogya had gescoord. Beetje water erbij en dat was best prima! Dikke knuffel aan onze amerikanen en bepakt en bezakt richting de boot. Ik voelde me echt alsof ik 4 dagen kermis achter de rug had, en dat had ik eigenlijk ook!! Leefde gewoon met De Goorn mee hoe toevallig is dat.




Op een boot volll locals naar Lombok. 20 minuten en dat ding ging alle kanten op. T is maar goed dat dat niet te lang duurde.. eenmaal op Lombok meteen op sleeptouw genomen door n gast die onze transport naar Kuta Lombok was. Om die boot af te komen moest ik van plankie af en een stukje door t water met alll mn spullen. Dit was best spannend als je je bedenkt dat ik n evenwicht van niets heb. We hadden nog geen slaapplaats geboekt want dat was best lastig met zn 3en. Ik kwam een Roti stand tegen dus was helemaal gelukkig. Vroeg 6x of ie kaas had en ik kreeg elke x n ja. Wat blijkt nou, is hun definitie van roti een soort 3 lagenbrood met jam en chocoladesprinkles dat ze op een hete plaat leggen. Niet wat ik bedoelde maar toch goed te doen! @ het boekingskantoor moesten we even in n restaurantje wachten en we mochte niet eens t wifi wachtwoord vam n chagrijnige mevrouw, ik heb even lief gelachen en dat hielp! Daarna in n auto gepropt samen met een ander stel en 3 uur rijden naar de andere kant van t eiland. Dit was prachtig en lekker rustig en heel veel apen op de weg. In t begin waren we nog lekker aan t teuten, ineke en ik moesten oppassen dat we niet teveel Nederlands gingen praten want dan werd de switch naar engels alleen maar moeilijker, alleen als je dan ff een woordje niet wist was het weer zo lekker om jezelf ff in t Nl uit te kunnen drukken! Na n half uur lag iedereen in coma, t valt ook niet mee dat backpackersleven. Een paar uur en een stijve nek door de onmogelijke houding verder aangekomen in Kuta hadden we nog niets geboekt en we wisten ook niet zo goed wat we wilden. Ineke was even gaan kijken bij n gast die zei dat ie n guesthouse had en t was ook super cheap maar eigenlijk wilden we gewoon een zwembad. Na wat kamers gezien te hebben, zijn we uiteindelijk toch beland bij t hotel waar we werden gedropt. Dit was best goedkoop en chill en incl breakfast en zwembad! Toen we bij n ander 'hotel' stonden moesten we dik betalen voor de 3e persoon op n matrassie op de grond. Op dat moment is t makkelijk om in het NL te overleggen en Pauline begreep ons punt in t NL (dacht ze) dat was cool! Uiteindelijk dus in n fijne kamer terecht gekomen ennnn n zwembad. Ik moest op n matrasje tussen de dames in, want ja ik had het 2 pers bed in gili al. Dit voelde weeer als vakantie. Eerst gezwommen, toen wat gegeten bij t restaurant van t hotel. Het regende keihard en ik had zelfs mn jeans aan! We dachten dit gaat duur zijn, slaan we de kaart open: mega cheap. Ff vergeten dat we niet meer op Bali of gili waren! Ik had een burger, wel met tempeh dus nog n soort van healthy. Dat was wel verstandig want had ontzettend slecht voor mezelf gezorgd. Daarna zouden we een massage nemen die ons werd aangeboden maar opeens kregen we een of ander vaag verhaal dat de zoon van de masseurs een ongeluk had gehad. Prima. Lekker terug naar onze kamer en daar hebben we national geographic gekeken en optijd slapen: dat hadden we nodig.

21 april: koortslipppp
Na een goede nacht en een frisse duik in t zwembad was t dan zo ver: mn 1e koortslip. Was te verwachten!! Toch best netjes,
in mn 7e week. Maar no stress; had n hele hutkoffer vol met shit mee, ook koortslipcreme.Toen ik naar thailand ging had ik na 4 weken geen normaal lichaam meer over. Alles zat onder de littekens, wondjes, schrammen, blauwe plekken enz. Ik was een beetje bang dat ik na 3 mnd niet heel terug zou komen maar tot nu toe heb ik alleen een paar wondjes van muggenbulten en een paar krassen op mn benen! En een beginnende oorontsteking maar die was gelukkig snel weg. Na een ontbijtje hebben we een scooter gehuurd. We dachten als we t via t hotel doen is t betrouwbaar maar er was n jongen die daar werkte die ons constant dingen aan wilde smeren; de massage, transport naar t vliegveld, een scooter, surflessen. Ik werd er een beetje wantrouwig van omdat die zoon van de masseur opeens dood was, hij ons tijdens t ontbijt de hele tijd lastig viel en we m soort van borg moesten betalen voor de scooter en de transport naar t vliegtuig. Toen ik de scooter goed gechecked had en m op zn kop had gegeven dat ie maar 2 helmen had voor 3 personen, wilde ik zn nr voor als er wat stuk ging. Ging ie moeilijk doen. Toen ging ie gebruiken dat ie moslim was en geen slechte dingen doet, bla bla. Nou vriend, dat heb je mooi geluld. Toen Pauline met zijn vervoer naar de airport ging wist de chauffeur niets af van een 'borg' dus heeft ze t dubbele moeten betalen. Rare mensen daar..
Eindelijk op t scootertje onderweg naar een beachcrawl! We wilden gewoon wat strandjes pakken en chillen. Eerst zijn we een kant op gereden wat super mooi was maar alle strandjes waren met een onmogelijke weg te bereiken, de scooters hadden totaal geen power, ik had pauline achterop en we kwamen amper de bergen op.. pauline vond me een goede driver!! We zijn omgekeerd omdat ik niet t leven van mij EN Pauline wilde risceren op offroad paadjes. Bij het keren ging Ineke onderuit, dat bewees de slechte conditie van de banden. Daarna waren we extra voorzichtig. We zijn de andere kant opgereden en hebben aan een strandje gelegen, daarna verderop aan een ander strand wat gegeten en een Pagina enkelbandje gekocht, omdat het kindje een goede salesman was. Daarna naar de surfersbeach gegaan. Toen we onze scooters parkeerden stond er een mini jochie; Buy Bintang? Unbelievable. Er zijn toeristen in Kuta maar het is er mini, en vooral surfers. Totaal geen resorts en t voelt dus gewoon als n dorpje. Maar de locals zijn echt uitgekookt. Je moet ongeveer overal voor betalen. De surfersbeach was prachtig en pauline en ik hadden ff een berg beklommen voor t uitzicht. Lombok is echt nog een stukje ongerepte natuur. Helaas waren er op dat tijdstip geen surfers. Aan t eind vd middag zijn Pauline en ik naar yoga gegaan. Dit was buiten onder een afdak met uitzicht op zee en echt mega zwaar (en heet) en we hadden tijdens de sessie een zonsondergang en een volle maan. De lerares was echt goed, ze was indonesisch maar heeft overduidelijk genoeg courses gevolgd in Europa. Ze was streng voor me en zei elke keer: als het zeer doet, smile. Aan het einde tijdens de relaxtime begon ze te zingen en heeft ze een inspirerend verhaal verteld dat perfect aansloot bij travelers: dat je op reis bent alleen voor jezelf en moet genieten van de momenten bla bla blaaa. Helemaal leuk maar kon al meteen al mn spieren voelen. Die avond hebben we weer wat gegeten in t restaurant en savonds weer lekker gechilled in de kamer met natgeo. Ik had mn haar met ketchup gewassen, omdat het groen was geworden door de chloor in de zwembaden doordat mn haar gebleekt is. De hele kamer stonk naar tosti haha. Het werkte wel! Heb het wel weer snel moeten herhalen in Mui Ne in Vietnam. Moet gewoon niet meer met mn haar in t water gaan..

22 april -- Surffff en Skygarden

Vroeg uit de veren om Pauline uit te zwaaien die naar yogyakarta vloog, zo jammer! Toen waren er nog 2. Na het ontbijt had ik surfles en ineke ging mee. Had om 9 uur afgesproken, ligt die surfpipo nog te maffen. Lekker dan, volgens mij had ie gezopen die avond ervoor. Hij liep ook een beetje mank, ik hield mn hart vast. Dus na n half uurtje vertraging nam de indo surfdude ons mee naar n baaitje een half uur verderop. Wij dachten dat t om de hoek zou zijn dus hadden we geen helm op, oepsss Moest eerst op t droge oefenen. Gewoon in een keer opspringen. Ik bakte er geen reet van natuurlijk dus toen maar t water in om t gewoon te proberen. Ik had verwacht dat ik echt niet kon surfen omdat ik echt een slecht evenwicht heb en niet zo goed kan zwemmen en golven en zee haat. Maar dat was juist de reden dat ik t wilde proberen! Het was echt een super mooi stukje strand met veel surfers. Het zouden golven voor beginners zijn maar ik vond ze pittig hoog, mn surfdude schrok er zelf ook af en toe van. Dan begon ie opeens in paniek te raken dat ik snel voorbij de golf moest peddelen of mn board goed moest vasthouden. Mn eerste golf had ik meteen een botsing met iemand anders, dat begon al lekker haha. Ik vond t surfen in t begin maar ingewikkeld. De eerste secondes op die plank kon ik er amper op blijven liggen. Hoefde niet zo veel te doen, alleen te liggen en wachten tot de leraar me een duw gaf en 'up' zei. Dan moest ik opspringen. Het gaat om minisecondes dus dat schakelen tussen up en werkelijk up duurde af en toe wat lang. Later kreeg ik zelf door wanneer je ongeveer op moet staan. In t begin was mn surfdude gefrustreerd: ga gewoon staan!! Maaar het ging op een gegeven moment best goed. In t begin werd ik de hele tijd door m uitgelachen (ik ging ook een keer perongeluk verkeerd om op het surfboard liggen haha...) maar opeens stond ik een keer, toen moest ik maar doorgaan van m. Ik denk dat ik in totaal 5 keer heb gestaan, ik was zo trots! Maar met mn spierpijn van de yoga en 3 uur in de volle zon surfen was ik er wel klaar mee. ik mocht pas stoppen als ik nog een keer had gestaan. maar ik was moe en helemaal klaar met al dat zeewater in mn mond, was flink wat keren half verzopen. Ondanks dat bleef ik gewoon doorgaan en ik was niet eens meer bang om te vallen. Wel een paar keer bijna dat bord tegen mn kop gehad en kwam een keer met mn gestrekte been op t board terecht, het is een wonder dat ik t er op een blauwe plek na en een buik vol zeewater heelhuids heb overleefd. Ineke was er voor de nodige fotos en filmpjes en heeft voorderest lekker liggen chillen. Toen we terug waren konden we eindelijk onze langverwachte lunch eten: een jaffle (tosti) met van alles erop en eraan. We vonden t raar om dat als avondeten te nemen dus hadden we afgesprken dat t inze laatste lunch zou zijn. Tijdens de bestelling had ik gevraagd of ik mayo erbij mocht. Dat kon. Kwamen die jaffles eindelijk, nemen we een hap: een jaffle met alleen warme mayonaise erin..... ik kon wel janken hahaha. Toen hebben we er nog een besteld, vroeg de serveerster: deze keer wel een normale? Yes please. Daarna uitgebreid gedouched bij t zwembad omdat we al uitgecheckt waren en sneaky omgekleed in n lege hotelkamer. Op naar het vliegveld! We hadden een ticket geboekt van lombok naar bali voor 15 euro incl alles. Om half 6 zouden we vliegen, 6 uur landen, zodat we om 7 uur in de skygarden konden staan want Netsky kwam draaien! Ik vond t wel tijd voor een echt goed feestje, die zijn namelijk lastig te vinden hier. Ik had dit op mn 1e dag in bali al gezienn, dus daar moest en zou ik heen. Na n half uurtje rijden aangekomen op t vliegveld. Alles ging veel te oke, nog ff koffie gedronken en tijd om te boarden. Staan we in de rij voor een vliegtuig naar denpasar, worden we geweigerd en doorgestuurd naar een andere gate. Komen we daar aan: 3 uur vertraging. Ik werd helemaal gek, we kregen niet eens een sorry!! Een vlucht van n half uur, n vliegtuig richting den pasar voor mn neus en die van ons is 3 uur vertraagd. Hadden wr kunnen weten. Tijdens onze frustratiebui een meisje uit canada ontmoet en we hadden alle drie hetzelfde plan: opzoek naar bier. Blijkt dus dat ze nergens bier of uberhaupt alcohol verkopen op de airport maar wel bitterballen. Wat is dat voor iets. Jeeeezus. Toen hebben we buiten vrienden gemaakt met n gast die ons naar bier bracht buiten de airport. Een halve schuur waar we sate konden bestellen en waar ze bier voor ons gingen halen. Yessss, halve liters! Neem ik een hap van mn sate, is het het meest spicy dat ik ooit in mn mond heb gehad. Ik wist niet waar ik t moest zoeken, het bier was ook lauw dus t werkte niet. Het zweet brak me uit, de smaak uit mn mond was weg. Ik kon t niet aan. Onze driver zag eruit als een jochie. Buiten, onder de volle maan, kwamen we met m in gesprek over alcohol en hij zei dat ie niet dronk omdat ie moslim is. een paar minuten later komt zn vriend erbij zitten, begint de driver opeens te roken en neemt ie een slok bier. Ik was helemaal in paniek; we laten een moslim drinken, dit is bad karma.... terug op t vliegveld begon ie opeens meer geld te eisen dan dat we hadden afgesproken. Wij weigerden, toen was ie boos. Ik was bang, nog meer bad karma. De vlucht voor ons was gecancelled. Als onze vlucht ook zou worden gecancelled zou t betekenen dat ik vast zit op Lombok en Netsky mis. Einnndelijk konden we t vliegtuig in. 3 uur heeft nog nooit zo lang geduurt. We hadden nog ff wat gratis eten meegepakt; koude rijst, omdat we maar 3 happen van die sate konden eten zonder te huilen van hoe heet het was. Je zou denken een luchtvaartmaatschappij wil na 3 uur vertraging zsm de lucht in, dus niet. T cabinepersoneel deed geen ruk en alle mensen die t vliegtuig in gingen waren zoooooo sloom. Ineke en ik zaten alleen maar te zeiken, fijn dat je dan met een nederlander bent. Hoe moeilijk is t om gewoon je spullen onder je stoel te stoppen en te gaan zitten!! 3.5 uur verder gingen we dan. Voor 30 minuten de lucht in.... duurde echt te langgggggg. Geland op bali, als een malle de tassen gepakt en na wat onderhandelingen met taxichauffa op naar Kuta Bali! We sliepen in t zelfde hostel waar ik mn 2e nacht Bali sliep. De weg van de airport naar Kuta is normaal 20 minuten, nu was ie t dubbele omdat t helemaal vast stond. Natuurlijk. Begon die taxi chauff nog moeilijk te doen dat we extra moesten betalen omdat ie n steeg in moest naar ons hostel. Weet je vriend zoek t lekker uit. Gelukkig wist ik de weg dus zijn we gaan lopen. Volgens mij kwamen we n uurtje of half 11 aan. De gast achter de receptie zei dat de maindj normaal altijd rond midnight komt dus konden we rustig aan doen. Wij baalden al dat we de happy hour hadden gemist want de drank was echt duur in de skygarden. Mega snel gedouched opgemaakt omgekleed en dooor. 10 min later eindelijk binnen. Doe mij maar een gin tonic! Kwamen meteen de losers van t hostel in gili tegen incl de gast waar ik ruzie mee had gehad #nogmeerbadkarma. Ik kon niet wachtennn op Netsky. Zn intro werd eindelijk gespeeld, een kwartier lang dansers vuurshow lasers noem maar op, ennnn toen kwam er geen netsky. ik snapte er niets van. na n half uurtje wachten nog niets. toen zijn we maar naar boven gegaan want de sfeer in de zaal was niet zo leuk. Boven was de muziek echt goooed en de mensen waren leuk. (lees: alleeeen maar k knappe kerels, heaven!!!) Ik ben regelmatig naar beneden gelopen om te kijken of netsky er was,maar elke x zag ik m niet. 1x kwam ik op t moment dat een van zn nummers werd gedraaid, ik ben zelfs nog naar voren gelopen en t waren 2 gasten. Ik heb t aan verschillende mensen gevraagd, de een zei dat ie vertraging had, de ander zei dat ie NU aan t draaien was en dat was m niet, de ander zei dat ie al geweest was en de laatste man die naast de dj in de bovenste zaal stond zei dat ie geen geldig paspoort had om bali in te vliegen. ik gaf t op, unbelievable. Het was ondertussen n uurtje of half drie, die netsky komt niet meer. Ineke en ik hebben ons nog primaaaa vermaakt en lagen heel wat uurtjes later weer veilig in bed.

23 april --- Lost
De volgende ochtend vroeg uitchecken, wat ontbeten en een scooter gehuurd. Zag ik toch op fb een foto staan van Netsky en een indo dj?? Ik snapte er helemaal niets meer van, tot nu toe is t nog steeds een groot mysterie.... Scootertje gehuurd om naar Canggu te rijden, een surfplaats na Seminyak, ook aan de zuidkust van Bali. Dit zou een stuk van 40 minuten moeten zijn maar wij waren dik verdwaald, 2.5 uur verder gearriveerd... Hoe we dat voor elkaar hebben gekregen, geen idee. We waren in Canggu maar t hostel was gewoon onmogelijk te vinden. Elke straat op maps lijkt huge maar in t echt zijn ze dan super klein. Zo ingewikkeld. Na 100x vragen en een half uur vertraging omdat we in een begrafenisoptocht terecht kwamen, waren we neergestreken bij n restaurantje. Pizza en cola naar binnen gewerkt. We waren brak en ik had mega veel spierpijn. Op de wifi de route nog n x opgezocht, waren we toch 10 minuten van t hostel vandaan. Toen zijn we in 1x goed gereden, was dat nou zo moeilijk? Ff gedouched en op naar t strand voor de sunset. ff vergeten dat de stranden lelijk zijn. We zijn neergestreken op n leuk grasveldje aan t strand met een foodtruck. Onder het genot van een san miguel light hebben we onze shitdag weggelachen. Vondelparkfeelings! We moesten in t donker over t strand naar onze scooters, dat was wel even spannend... toen bleek dat allebei de scooters geen lichten hadden... Onszelf getroost met een patatje oorlog en een broodje krokettt. Heel aangekomen en even een tukkie in t hostel gedaan en toen alllle energie bij elkaar geraapt om bij de old mans bar te kijken. Ik konnn niet meer maar ik moest!! Ik was @ bali.. Gelukkig hadden we t licht van de scooter van ineke weten te fixen dus konden we veilig rijden. Er bestaan namelijk geen lantaarnpalen daar. Gelukkig was dit niet dik feest maar gewoon lekker chillen. Fijne tent! Ik kon wel wat vitamientjes gebruiken dus zat braaf aan een watermelonsapje. Toen we hadden besloten een goede nacht te gaan maken begon de ellende weer. Bijna terug bij het hostel in een supermarkt, kwam ik erachter dat ik mn pinpas kwijt was. Not againnnnn! Dit is me in thailand ook al overkomen na 4 dagen, het geld komt eerst uit de pinautomaat en dan pas je pas. En ik looop weg met mn geld, zonder mn pinpas. Op veel plekken in azie begint t ding als een malle te piepen als ie er nog in zit maar bij dezw automaat had ik op een knopje moeten drukken om m er uit te laten komen... Ik had er tijdens deze trip zo op gelet en nu was t weer te laat. Ik wist het zeker; hij zat er nog in. Dus zijn we terug gereden met fingers crossed maar mn pinpas was er natuurlijk niet. Mn nr nog achtergelaten en n nr van de bank gekregen maar hij is hoogstwaarschijnlijk ingeslikt. Heb ik weer, jeeezus. Gelukkig had ik mn creditcard nog! De dag was lang genoeg geweest; een paar hersencellen kwijt na de avond in de skygarden, netsky kwijt, de weg naar canggu kwijt en ook nog eens mn pinpas kwijt, gelukkig was ik mezelf nog niet verloren!

24 april --- good karma

Another day at bali! Goede nacht gemaakt en op t scootertje terug naar Kuta! We waren er nu achrer dat je google maps ook offline kunt gebruiken met n routebeschrijving dus dit ging soepel. Ontbijtje gehad bij n mega hip tentje met superlekkker eten. Ik had overnight oats en kokoswater. Mega chill. 25 minuten later scootertjes ingeleverd en transport naar uluwatu gefixed, in het zuidelijke puntje van bali. We hadden geen zin in een hostel en sociaal gedoe (soms heb je van die dagen) dus hadden we een private room geboekt. Bij aankomst bleek dat de ventilatorroom vol zat, kregen we onze eigen balzaal met balkon en airco en uitzicht op zee! Dit was echt feest. Lekker gezwommen in ons privezwembad en toen zijn we op de scooter naar de andere kant van uluwatu gegaan want daar zaten onze amerikaanse matties van gili in een villa. We waren masters in google maps geworden. De jongens zeiden dat t heel moeilijk te vinden was en dat zij er uuuren over hadden gedaan dus zou robbie ons op n bepaald punt opwachten. Op t moment dat wij de afslag naar de vila namen kwam robbie aanlopen, helemaal in shock; hoe we het hadden gevonden. Toen wisten we; verdwalen zullen we nooit meer! Aangekomen in hun hok bleek dat wij t puur beter voor elkaar hadden. Ze hadden een mini zwembad zonder zon en een klein huissie met veel kamers. Wat biertjes gedronken (ik radler, was de bob) en een of ander spel gedaan dat je disneyliedjes moet raden en anders moest drinken. Ik ken helemaal geen disneyliedjes en al helemaal niet in t engels dus was al snel afgehaakt. Na een paar uur terug naar ons hotel: ff opfrissen en door naar Single Finn, de place to be! Is een bar op een rots aan t water waar de zonsondergang heel mooi is. We hebben een deel van de zonsondergang op ons balkon gedaan met een biertje en muziekje, zo fijn. Toen hadden we de luxe om naar single finn te kunnen lopen terwijl half bali er een taxi voor moet nemen. Ik had er helemaal zin in, alles liep op rolletjes deze dag. We mochten onze fancy outfits aan en lippenstift op want t zou een hippe aangelegenheid zijn. Bij aankomst kwamen we het canadeze meisje van lombok airport tegen met haar vakantielover die n villa voor r had geboekt. Gezellig wat drankjes samen gedaan, de sunset kon beter maar de sfeer was goed. Later weer reunited met the americans. De meeest lekkere pizza ever hadden ze daar trouwens! Het canadeze meisje had me nog de vip ingesleurd... (daar had ze n nieuwe lover ontmoet terwijl die gast met de villa daar met haar was en ze eigenlijk ook nog iemand thuis had, sommige mensen maken er een potje van....) niets voor mij!! Die gasten zijn allemaal lelijk (wel rijk) en proberen je alleen maar drank of drugs te voeren. Ben er snel weer uit gerend. Buiten was t echt een festivalsfeertje met deephouse, binnen stond een reggae bandje te spelen en later mocht een van de jongens die we ook op gili hadden ontmoet draaien maar het was daar echt blafheet. De sfeer begon wat grimmiger te worden, de portemonnee begon leeg te raken en de jongens al vervelender: tijd om te slapen, in de airco!! Onderweg was chips het enige voedsel dat we konden scoren: unbelievable hoeveel vet we weer naar binnen hadden gewerkt.. Nog even een afterparty in t zwembad gehad en toen op naar de mega bedroom! Ze hadden ons trouwens wijs proberen te maken dat de airco stuk was; geef ons toch de afstandbediening maar. Dat ding deed t gewoon hoor, grapjassen.