9 maart / 20 maart --- Sri Lanka --- Take Off

Yessss, ik heb eindelijk de discipline gekregen (na 40 pogingen) om m’n Azie avonturen op te schrijven. Enjoy!!

-----------------------------------------------------------

9 maart --- van Schiphol naar Colombo.

De dag van vertrek! Heb er niet heel lang op hoeven wachten (voor mn gevoel duurde t trouwens wel eeuwen…) want het was allemaal nogal last minute besloten. Vraag me zelfs af of sommige mensen ervan op de hoogte zijn dat ik nu 3 maanden weg ben, haha. Backpackie ingepakt, dat was een makkie want ik wist na Thailand precies wat ik wel en niet nodig had. Met een beetje praktische hulp van mar was ie perfect ingevuld (toen nog wel. Ben er nu achter dat ik alles kan proppen ipv rollen en ik alsnog ruimte over heb. Sorry mar, als ik langere afstande doe is ie wel netjes.  Dat was grappig want iloon moest vouwen voor r leven om t r knap in te krijgen hahaaa) Uitgezwaaid door mn gezinnetje en toen kon mijn avontuur beginnen! Vloog met Qatar, met een overstap op Doha. Het eerste deel was met de dreamliner, het nieuwste van het nieuwste vliegtuig. Dit was mega chill. Een halve dag later stond ik met mn hele hebbe en houwe in een rugtas op Colombo, Sri Lanka.

10 maart --- Aangekomen op Srili, opgevangen door i!

Ik was meteen al van de rel: ging even naar de wc en bij de wasbak stonden 2 vrouwtjes. Zij gaven me zeep, deden de kraan aan en pakte een handdoekje voor me. I had al gezegd dat ze lief waren in Sri dus ik zei nog, aaah how sweet, thank you. Wilden ze geld…, was al meteen klaar met lief doen tegen de locals. Ik had met iloon afgesproken op t treinstation in Colombo bij een gouden beeld. Vond dit best spannend, ergens afspreken zonder dat je kon appen. Dus ik stapte de bus in die naar het treinstation zou gaan, 100x gevraagd en elke keer kreeg ik een ja. Dat was het moment dat ik heb geleerd dat ze in Sri Lanka nooit nee zeggen en overal hun hoofd op schudden. Het heeft een naam, iets met India en nog wat.. Werd ik er toch mooi uitgeflikkerd op t busstation en had geen idee waar ik heen moest. Mn kleine nichie had nog zo gezegd dat ik een offline kaart moest downloaden. Ik had op dat moment alleen de app, wist ik veel dat ik er nog iets extras voor moest doen. Die kaart is nu mn beste vriend! Best fijn om te weten waar je bent. Heb iloon in t begin uitgelachen dat ze elke x panisch op r kaartje zat te kijken waar we reden met de bus. Nu doe ik precies hetzelfde. Sorry I X.

Ik ben achter een paar duitse dames (je denk dat chinezen overal zijn, die duitsters zijn ook in grote getalen aanwezig!!) aangewaggeld naar t treinstation dat 5 minuten lopen was. Ik zag het gouden beeld al een paar honderd meter van te voren, en i er al heel snel achter aan!! Daar was ze hoor, mn negertje. 2 maanden geleden elkaar voor t laatst geknuffeld op Schiphol zonder te weten dat we dat heel snel weer konden doen. I schreef in r verhaal dat ze traantjes had, ik was meer zeiknat van t zweet want jezus wat was t warm!! In t vliegtuig zeiden ze dat t bijna 40 graden zou zijn. Degene die mij een beetje kennen weten hoe goed ik met hitte om kan gaan :-) smelten for life!!! Na een douche in i r hotel afgekoeld in een Tea Room. Hoe toepasselijk, in Ceylon meteen aan de (ijs)thee. Daar kwamen we een gepensioneerd NL stel tegen die op een lange cruise waren vanaf Indonesië naar Europa. Leek ons ook wel wat voor de oude dag.

Daarna zijn we op de trein naar Kandy gestapt, meer in t binnenland. Was leuk om meteen al een stukje van t landschap Sri Lanka te zien. Na een paar uur gearriveerd in het hectische Kandy. Hier kwamen we een Nederlandse jongen tegen die met ons mee naar t hostel ging. De tuk tuk driver zei dat ie wist waar het hostel was maar hé, niets is wat t lijkt in sri dus 100 uur verder waren we er eindelijk. Bij aankomst kregen we trouwens te horen dat een of ander belangrijk persoon, hij noemde t the pope of sri lanka ofzo, was overleden. Later hoorde ik dat dit de reden was van de stroomstoringen die we 4 dagen hebben gehad. dat ze de stroom eraf knalden voor een halve dag om hem te gedenken, raar verhaal..

Savonds maar meteen aan de Kotthu, soort Roti in stukjes gehakt. En wat is roti dan? Dat is gewoon een homp deeg met inhoud naar keuze. Mij deed t denken aan de streetpancakes in Thailand. Lassi erbij en ik wist meteen wat Sri lankanen eten naast 10x per dag rice & curry. Was goed te doen maar we kregen een portie voor een weeshuis dus hebben we de rest gedoneerd aan 2 zwervers #karmapunten. Toen ging ik maar eens mn bed in want was volgens mij al een soort van 2 dagen wakker…

11 maart --- Slangen & Spices

Toen ik na mn eerste nachtje in n hostel (op t bovenste bed, dat vond ik de 1e 3x leuk) wakker werd, was i haar bikini ophalen in Dambulla wat haar de hele ochtend zou kosten dus ik moest al meteen mezelf vermaken, dacht ik. Toen ik uit de douche kwam had de NL kerel onbijt op bed voor me: pineapple en bananas! Hij nam me meteen mee op sleeptouw naar een park die hij had ontdekt tijdens zn morning run (Zie je mam, je bent hier nooit alleen..) dus ik dacht primaaaa. Komen we daar aan blijkt t gewoon een stuk regenwoud in the city te zijn, monkeys everywhere! Toevallig hadden we het net over mijn angsten gehad: slangen en spinnen. Die had ie nog niet gezien in Sri. Op dat moment wist ik nog niet dat er mokerveel slangen in Sri Lanka leven waarvan er best veel gevaarlijk zijn. Ik heb (achteraf) even research gedaan: “Slangen zijn in overvloed te vinden op Sri Lanka. Van de ca. tachtig soorten zijn er echter maar vier giftig, waaronder de cobra, de Ceylon-krait en de Russell-adder.” Toch gaan er meer mensen dood aan een muggenbeet. Gelukkig heb ik een overvloed aan malariapillen, deet en een soort van klamboe en ben ik (dacht ik) nooit in slangengebieden! Tot ik dus 3 meter dat park in liep. Gezellig aan het kletsen en toen opeens zag ik 10 cm naast mn voet iets de berm in schieten. Ik wist het meteen; een slang… hij was echt mega! Dus ik gillen voor mn leven en kon gelukkig achter mn bodyguard springen. Ik kon wel janken.. zelfs brent schrok ervan. Maar ik heb van m geleerd dat angst niet bestaat dus ik deed net alsof ik heel stoer was en liep zogenaamd rustig verder. Rest van de tocht verliep rustig. Nog een mooi uitkijkpunt meegepakt en op de terugweg liepen we een blijle iloon met bikini tegen het lijf. Die middag gingen i en ik met onze tuk tuk driver van t hostel naar een spice garden ergens drie kwartier verder op. Was leuk om te zien hoe van alles groeit en waarvoor je t kunt gebruiken maar natuurlijk waren de schattige locals uiteindelijk keiharde salesmannetjes. Op de terugweg kwam ik erachter dat de tuktuk driver justin bieber fan is. Dit was dus een groot feest met mega speakers. We hadden nog even geeist om langs het treinstation kaartjes voor de volgende dag te fixen. Hij deed mega moeiiljk en kwam met een of ander lulverhaal, dachten wij toen. Na een afsnijroute met een stuk te voet over de railway  (dat is normaal hier.. ) vertelden ze ons op het station precies het zelfde. De reservationseats zijn al weken van te voren uitverkocht omdat het een populair stukje trein is. Het enige wat we konden doen was de volgende ochtend keihard hopen dat we konden zitten in  de 3e klas. We zaten hier wel een beetje mee, het was namelijk een rit van 6 uur.. de tuk tuk driver zei nog; ik zei het toch al, maar jullie wilden me niet geloven dus heb ik jullie je gang maar laten gaan. Op dat moment had ik besloten dat ze in srili toch best lief konden zijn. Savonds lekker een veganburger gegeten op een dakterras met onweer en een supermooi uitzicht over het meer. Savonds mocht ik nog even justin bieber draaien in het hostel en toen vroeg ons bed in om de volgende ochtend optijd de trein te halen.

12 maart --- Van Kandy naar Ella

Om 7.15 zou de tuktuk voor staan zodat we rond half 9 de trein konden pakken en ruim optijd waren om nog een plaatsje te kunnen fixen. We waren optijd totdat ik er na 15 minuten in de tuk tuk achter kwam dat ik mn tas met mn worst en vest was vergeten. Echt  niet dat ik nu al zonder mn worst ga reizen, hij is nog niet ranzig geñom acchter te laten. Dus we moesten terug. Uiteindelijk toch nog 2e klas weten te fixen en ruim optijd klaar stonden op het perron. Heel toeristisch Sri Lanka had zich hier verzameld, alleen maar witjes! Ik had in die 2 dagen sri lanka misschien 4 toeristen gezien. Achteraf was het vrij logisch. Dit stukje trein staat bekend als  de mooiste railway van de wereld omdat t flink de hoogte in gaat en je door duizend theevelden rijdt.  I had een hele strategie bedacht: een van ons zou de trein in rennen voor de plekken en de ander zou alle tassen naar binnen slepen. Toen die trein aankwam zat ie al helemaal vol dus had i besloten; we stapperein taat namen wel gewoon als laatste in. Dit bleek het beste plan ever te zijn. Het eerste half uur stonden we opgepropt in het halletje, later werd dit wat leger en hadden we Jonas de duitser ontmoet. Dit was feest! Ons hele duitse repertoir uit de kast gehaald. 99 luftballons, schnappie, (wisten jullie dat er ook een duitse versie van schatje mag ik je foto is) nein mann, jantje smits oma in het duits en natuuurlijk ich bin wie du. Kwamen we erachter dat ich bin wie du van marianne rosenberg toch echt niet zo bekend in duitsland is als dat ie bij ons is! Tot nu toe aan elke duitser gevraagd en elke keer werden we afgestempeld als 2 meiden die van oude duitse countrymuziek houden.. Niemand kent t.  Ook matties geworden met de conducteur. Eerst probeerden we 1e klas te regelen. Hij zei natuurlijk dat ie dit ging doen maar uiteindelijk kon ie alleen de locals bij het trappetje wegsturen zodat wij daar konden zitten. Leek ons in eerste instantie een slecht plan. Wie gaat er nou in de deuropening van een trein zitten die langs de diepste afgronden rijdt. De conducteur bleef een beetje hangen omdat iloon te aardig deed. Het was best gezellig; hij was meer een entertainer. Eerst zat ie de hele tijd te fluisteren dat we voorzichtig moesten doen en later begon ie opeens de titanic te zingen. Uiteindelijk wilde hij iloon aan zn broer koppelen. Jonas en ik hebben haar verkocht voor een paar koeien en kippen. Uiteindelijk zijn we toch op het randje gaan zitten. Dit was echt heel gaaf en by far het beste plekje van de hele trein! De uren vlogen voorbij en voor we het wisten waren we in  Ella. Daar hadden we nog niets geboekt en na een onderhandeling van een paar NL gasten hebben we voor heel wat eurootjes minder geslapen. Die avond hebben we iloon r broek gecustomized, heel wat centimeters eraf geknipt. Je moet wat doen met je vrije tijd..

13 maart --- Ellaaaa Ellaaaa tutudududu

N dingetje dat ik heb overgenomen van i; over alles is wel een liedje te verzinnen. Bij ella werd dat dus die franse ella ella van kate nog iets. Bij een zonsondergang heb ik nu nog steeds; ik heb de zon zien zakken in de zee in mn hoofd en bij elk duits woord schiet ich bin wie du weer voorbij. Toen ik eenmaal alleen was had ik de hele dag; all by myself in mn hoofd. Best dramatisch dus die heb ik snel verbannen. Sochtends vroeg uit de veren om de little adams peak (adams peak zelf bevind zich ergens anders maar dat is midden in de nacht 7 kilometer trappen…) te beklimmen. Een paadje door de theeplantages (waar normaal mensen het werk zijn, maar omdat het zondag was hadden we nu alleen een chillende koe gespot) en daarna nog een paar trappen omhoog. We hadden stiekem wel een paar seconde rust nodig maar uiteindelijk was het een makkie. Supermooi uitzicht op de Ella rock (die we ook hadden kunnen doen maar ik vond de little one gek genoeg) Selfiestok tevoorschijn gehaald en een uitgebreide fotosessie gedaan. Eind van de ochtend weer bepakt en bezakt op doortocht. Veel mensen vinden Ella heel chill en geweldig; wij vonden het niet zo veel voorstellen op de omgeving na dus door naar de next stop: Udawalawe. Op safari! Maar eerst hebben we nog een helse bustocht moeten overleven. Ik ben niet heel snel bang (jaaa behalve voor slangen en spinnen) maar ik heb het eerste half uur regelmatig met mn hart in mn keel gezeten. De bus zat propvol, i en ik hingen in de deuropening. We werden nog wel geblessed door de kaartjesmeneer. Misschien heeft dat ons leven gered. Dat die srilankanen dat elke seconde van de dag doen en in en uit springen als ie nog rijdt moeten ze zelf weten, maar die bussen rijden echt achterlijk hard en daarbij kwam nog kijken dat we dwars door gebergte heen gingen en bij elke bocht de weg onder onze voeten verdween en het enige wat we zagen was afgrond. Een seconde wegglippen en je vliegt eruit. Duitsers achter ons zijn na 10 minuten uitgestapt, volgens mij kreeg zij een halve paniekaanval. En zij stonden gewoon IN de bus. I en ik hadden ondertussen een soort van overleefbare manier gevonden, de wegen werden ook beter, dus wij bleven lekker. Wat moet je anders, in the middle of nowwhere langs de weg. In het begin heb ik de kaartjesmeneer echt vervloekt, hij eisten dat we gingen betalen terwijl we echt niet los konden laten. Later was ie wel ok. Tijdens de overstap moesten we een bus naar colombo hebben. De tuktukchaufs vonden het natuurlijk lachen, 2 backpackende meiden. Ze hadden beloofd dat ze zouden zeggen als het de goede bus was. Rijdt er een colombobus, zegt de chauff dat ie naar udawalawe gaat, zeggen de tuktuks van niet en opeens zegt de buschauff ook van niet. Toen dacht ik wel even dat we genaaid werden, die tukkies willen natuurlijk dat we hun dik betalen om in udawalawe te komen. Uiteindelijk toch in de goede bus beland, weer op het randje. Maar hier waren we ondertussen in getraind en de frisse lucht was best lekker want het was nog steeds heet.

Udawalawe is overduidelijk een dorpje waar toeristen alleen komen voor het national park. Op straat waren niet echt eettentjes waar je kon zitten en de bevolking vond ons natuurlijk weer mega interessant. Ik vind dat toch wel indrukwekkend als kindjes verlegen zijn omdat je er anders uitziet.  Ons guesthouse was vlak bij een rivier. Aan de overkant stond een familie kleding te wassen en enthousiast te zwaaien, super schattig. Eerst dacht ik dat die rivier wel even chill zou zijn; lekker afkoelen. Ik had voor de zekerheid even gevraagd of er geen krokodillen waren; die waren er niet dus dacht ik eerst heel stoer dat ik wel even kon zwemmen. Er waren wel vissen die aan je gingen knabbelen; in thailand heb ik dit ook overleefd dus ik stak mn voeten in t water. De vissen waren toch wel erg groot en er was veel geritsel in de bosjes; we waren dus weer snel weg. Later die middag heeft het zoontje van de guesthousefamily ons een rondleiding door zn tuin gegeven en wat sri lankaanse woordjes en spelletjes geleerd. Het eerste spelletje ging me goed af; ik bleek een pro te zijn. Daarna was ik er snel klaar mee want eigenlijk heb ik er een schijthekel aan dus heb ik i lekker verder laten spelen. Er waren ook best wel wat apen, voor het echte junglegevoel! Eind van de middag viel de stroom uit en dit heeft nog tot rond middernacht geduurt. Dat betekende romantisch dineren bij kaarslicht en met een olielamp terug naar de kamer. Gelukkig ging de energy snachts weer aan want zonder ventilator was het echt niet vol te houden in dat hok.

14 maart ---- safari & strand

Om 5.30 fris en fruitig de jeep in voor een safari. Op de heenweg kwam de zon op, dit was echt een supermooi gezicht. Ook meteen een olifant langs de weg! De eerste 10 minuten waren er alleen maar pauwen, die hebben we op de ursemmerplas ook dus we waren nog niet zo onder de indruk al doen alle locals alsof het een uitgestorven diersoort is ofzo, ze zijn hier overal! Daarna hebben we een half uur lang alleen maar mooie vogeltjes gezien. Maar toen opeens begon de sensatie! Elke keer als een jeep een beest spotte, belden ze elkaar op en ging de jeep volgas naar de plek waar iets gespot was. Al snel waren er een paar olifanten. Toen kwamen we bij een leuk meertje aan met een megakudde waterbuffalos en jawel; een krokodil!! het waren dan wel alleen zn ogen die boven het water uitstaken maar toch, hij was er. Volgens mij had ik ook nog een turtle gezien. Nog wat fredjes langs de weg, meer olifanten en baby!! een tukan zien vliegen en nog een andere roofvogel en bijna aangevallen door een olie. Dit was wel spannend; i was zelfs helemaal vergeten fotos te maken haha. Hij was wel echt dichtbij en van de chauff mochten we niet gillen. Die had makkelijk praten; die zat in een dichte cabine. De safari was leuk om mee te maken; maar voor het echte werk zal ik toch echt naar zuid afrika moeten. Dezelfde dag gingen we weer de bus in; op naar het strand. Tangalle.

2 uur later stonden we aan de kust. We hadden nog niet geboekt en kwamen een huis tegen waar een lieve man en vrouw een homestay hadden. Dit was oke en mega dichtbij het strand dus hebben we onze spullen gedropt en konden we door zijn achtertuin via een sluiproute het strand op komen. Daar kwamen we in contact met 2 locals die ons die dag op sleeptouw hebben genomen. Met zn tuk tuk zijn we naar een strandje gereden waar alle locals zwemden en naar een blow hole. Zij zeiden constant blue hole dus wij dachten het is een of andere lagoon. Uiteindelijk bleek dit dus een gat tussen de rotsen te zijn die af en toe water spuwt door bepaalde druk. Bij ons gebeurde er niet zo veel. Ik kwam met een van de jongens in gesprek over de tsunami. Tot die tijd had ik er nog niet zo veel van gezien of gehoord, alleen een paar bordjes langs de weg met een evacuation route. Logisch, want de zuidwest kust was het meest getroffen en daar waren we nu aangekomen. Deze jongen was zn vader verloren die tijdens de tsunami aan het werk was als buschauffeur en hij vertelde hoe het de dagen erna was. Bizar.

Nadat onze handen werden gelezen (i en ik krijgen alllebei 2 kinderen. I gaat niet trouwen en ik wel. I wordt rijk en er zijn op dit moment 2 jongens aan het vechten voor mijn hart. Wie o wie??) En we mooie bloemetjes voor in ons haar kregen  hadden we het wel gezien. Tijd om te chillen. Wel weer stroomstoring. Fijn! Nog even een jaffle gegeten op het strand. Dat was wel eeen genietmomentje, het ultieme vakantiegevoel!

15 maart t/m 18 maart ---- ti ta tannen en pi pa party in Mirissa.

Vanaf tangalle een klein stukje met de bus naar Mirissa, via de westkust omhoog.  Daar zou het allemaal gaan gebeuren! We sliepen mega chill in the hangover hostel. Gebouwd met containers, lekker hip in sri! Ennn we hadden airco. Alleen daar hebben we de helft van de tijd niet zo veel aan gehad omdat we nog 2 dagen stroomstoring hadden. We zijn 3 nachtjes in Mirissa geweest en hebben vooral heel veel op het strand gelegen. Ti ta tannen! Dat Was wel nodig want we waren ongeveer duo penotti. Veel surfers waar je aan het einde van de dag lekker naar kon kijken. Dat ze daar allemaal surfen is terecht want de golven zijn mega sterk en hoog. I en ik zijn een paar keer flink overspoeld, het was een soort van sport om de zee knap in en uit te komen zonder half te verzuipen. Savonds werd het hele strand vol gezet met tafels en stoelen en kwamen alle toeristen tevoorschijn. Dat was best gezellig! I was helemaal gelukkig want die dacht; eindelijk bier. In Sri is er iets met alcohol. Je mag het alleen verkopen met een license (duh) maar die heeft dus bijna niemand, zelfs het hangover hostel niet. De 1e avond was er nergens party te bekennen, het hostel was ook mega rustig op Mo na. Mo was een duitse surfdude die zn roots in india had. Mo was best cool maar mo dronk zogenaamd niet dus daar hadden we niets aan. Mo was de 1e avond een beetje chagrijnig op ons omdat we lagen te teuten. Dit was best terecht want de gozer die ook in onze dorm sliep stond met een meisje te zoenen VOOR onze deur. Dit hadden we niet achter hem gezocht omdat ie er niet als een casanova uitzag. Ik weet niet waarom ik dit vertel, maar het was ontzettend hilarisch al dat gesmak en vooral heel awkward toen ie binnen kwam.. De 2e avond zijn we op het strand gaan zitten met een biertje, maar nog steeds geen party. Alle hoop hadden we dus gevestigd op de 3e avond. Die ochtend heb ik yoga & meditatie boven op een berg bij een tempel gedaan. Ik had al meditatie gedaan in thailand en yoga deed ik af en toe thuis dus het ging me best goed af! Kon daarna drie dagen niet meer lopen maar dat maakt niet uit. Die avond was het dan eindelijk zo ver. Iloon had van r beste italiaanse vriend van het hostel gehoord dat we die avond gingen beerpongen. Maar hoe gaan we beerpongen zonder bier? Er waren nog steeds geen boeiende mensen gearriveerd (low season, kregen we de hele tijd te horen) dus zijn we na een dom potje Jenga naar de overkant verhuisd waar de party zou plaatsvinden. Daar hebben we ons de eerste paar uur vooral vermaakt met  locals. Wat kunnen ze dansen joh, alle moves kwamen uit de kast, vooral van de kok. Het was zo hilarisch dat ze sri lankaanse bewegingen (een soort van slang, i en ik deden de kroko) deden op keiharde techno. Later kwam de fles vodka tevoorschijn en had een local een miniturtle voor me gevonden!! Denk dat ie verdwaald was, op de stranden van sri leggen schildpadden snachts eitjes. Dat gaat echt om tientallen tegelijk. Die miniturtle mocht ik vasthouden maar hij rende meteen van mn hand af. Ik was bang dat ie dood was maar volgens de meneer hadden we m levend in het water gezet. Later werd het al drukker en kwamen er eindelijk wat backpackers tevoorschijn en hebben we ons prima vermaakt. Na 2 meer dan iets halve liters waren i en ik het padje af en dat hebben we de volgende ochtend gemerkt. Meteen weer klaar met alcohol en party.

De 18e hebben we ons fijne hostel verlaten en gingen naar Unawatuna. Dit scheen ook gezellig te zijn. Komen we aan; horen we dat alleen op woensdag een leuk feest is en natuurlijk kwamen wij op vrijdag aan. We waren brak, het strand was kut (opgespoten) en alles was duur en veeel te veel toeristen. Savonds nog wel een fijn diner op het strand maar de volgende ochtend gingen we snel weer verder naar Galle!

19 maart --- Dutchies in Galle

Galle staat  bekend om zn Nederlandse fort. (En dit nederlandse fort staat zowel in de lonely planet als op internet bekend als een plek waar stelletjes uit sri wat quality time nemen en stiekem onder een paraplu gaan zitten. Dit is echt zo..) De nederlanders hebben hier een tijdje gezeten en wat gebouwen achtergelaten. Het fort had mega dikke muren en het dorpje in het fort was super schattig, een soort van mix van portugal, Nederland en sri. Het hele fort heeft de tsunami overleefd! We hebben een wandeling uit de lonelyplanet gedaan. Paar kerken bekeken, museumpje gedaan over visserstechnieken, zeedieren en planten en een walvisskelet en wat over de tsunami, specialisatie kennen ze hier niet! Probeerde bij de ingang nog wat van de prijs af te lullen omdat we onder foreigners vielen maar ik vond dat we als nederlanders geen foreigners waren. Meneer kon er niet om lachen. Op de helft kwamen we bij dutch hospital. Dit heb je ook in colombo; een oud nederlands ziekenhuis dat omgetoverd is tot hippe horecagelegenheden. Dus i en ik hebben aan de high tea gezeten, moet kunnen. Daarna nog kotsmisselijk een halve zonsondergang vanaf het fort, maar er waren zoveel locals een dagje uit dat we het wel gezien hadden. Dit was de eerste en gelukkig de enige keer dat er een man heel zielig bij mij om geld kwam bedelen, hiervoor gebruikte hij de tsunami. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren.. Er was ook nog een man die op een fluit aan het blazen was en toen opeens kwam er een dansende slang uit n zak. Doe je rustig…

Terwijl we in dat fort waren was er een cricketgame bezig, helemaal de bom hier! Het was een soort van ajax-az. 2 scholen tegen elkaar, live op tv. Een groot feest.

20 maart --- hikkkkaduwaaaaa

Ennnn weer verder. 3 nachtjes Hikkaduwa! Na aankomst op het strand kwamen we er al snel achter dat we aan de verkeerde kant van het stadje zaten. Hikkaduwa is super toeristisch en elke avond feest. Maar die zijn vooral op vrijdag en zaterdag, en wij kwamen zondag. We hebben het maar snel losgelaten en zijn een beetje gaan chillen. Weer veel locals in de zee, ik vond ze in hikkaduwa best vervelend. Toen kwam er opeens een man en die zei; turtle! En daar was een turtle. Super dichtbij. Dat was cool. Hoefde ik ook niet meer naar de turtlefarm. We hadden een dorm van 6 met zn 3en, dat was wel chill. Die avond met onze braziliaanse vriend wat gaan eten bij onze favoriete toko en ze hadden mega goedkope pizza. Kregen we serieus een pizzabodem met ketchup en kaas. Ik kan geen ketchup meer zien (en ook geen jam, elke dag bij je ontbijt, bah!) Savonds zijn we met Chantal, een Nederlands meisje, en de braziliaan op zoek  gegaan naar gezelligheid. we moesten hier een flink eind voor lopen en uiteindelijk zijn we in funky de bar beland. Daar was bijna niemand terwijl ze zeiden dat t feestje toch echt daar zou zijn. weer draaiden ze alleen maar techno dus heeft i op een gegeven moment de computer overgenomen. we begonnen met guus meeuwis het donderd en t bliksemt en dat ging verder in SURF(ook zon nummer dat elke dag werd gezongen) naar een beetje reggaeton en brazil voor onze braziliaan die we aan het dansen kregen! (en ook een beetje justin bieber) we waren goed bezig want er bleven nu wel mensen hangen! Volgende 2 dagen hebben we bij het zwembad van het buurhotel gelegen. Ik was altijd een strandpersoon maar dat zwembad was superchill! Wel hadden we precies bewolking dus hebben we alleen maar een beetje lopen kloten in het water en submarines gegeten bij de toko. Tannen zat er niet meer in. Het was dus weer lekker chillen. De braziliaan was een surfdude. Die zat daar tien dagen en ging vroeg zn bed uit om te surfen. Lag de hele middag niets te doen en ging savonds weer surfen. Dat is pas leven. Elke ochtend zei hij tegen me; goodmorning sunshine. Ik kreeg elke x het gevoel dat ie me in de maling nam, kan me niet voorstellen dat ik er in de morning als een sunshine uit zie. Ik heb nog gevraagd of ieme wilde leren surfen maar toen zei hij; ga eerst maar eens leren zwemmen. OK.

Het viel me trouwens wel op dat elke sri lankaan als eerste naar i ging. Is dus helemaal niet waar dat ze allemaal op blond vallen! Heb wel geleerd dat je altijd moet zeggen dat je getrouwd bent of een vriend hebt en nooit vertellen waar je slaapt. Ik heb 1x moeten zeggen dat ik een vriend heb; stond die kerel me gewoon uit te lachen…

Ik ben met Chantal naar het tsunami photo museum geweest. Hikkaduwa was flink getroffen en hiervan zijn dus in een huis dat bijna was weggevaagd fotos opgehangen. Dit hebben ze in samenwerking met een nederlandse vrijwilligster gedaan. Er lagen ook boeken met verhalen van toeristen die het hebben meegemaakt. De vrouw die er woonde was er zelf ook om toe te lichten. Hier werd ik wel een beetje stil van, de beelden waren echt verschrikkelijk en het was nu zo dichtbij. Ze vertelde dat ze nog steeds bang zijn dat het nog een keer gebeurt. Vlak voordat ik naar azie ging was er een beving bij sumatra, toen heeft het dorp boven op een berg in een tempel geslapen. Super sneu.

Ondanks dat kunnen srilankanen best gezellig zijn! Onze laatste avond in Hikkaduwa zijn we weer naar de funky bar geweest. Tijd voor karaoke!! We kenden de locals in deze bar al dus dat was gezellig.

Er waren veel irritante russen die veel te graag wilden zingen en alleen maar saaie nummers kozen. Daar hadden wij een stokje voor gestoken. We hebben een mooi duet gedaan; proud mary. Hij ging echt mega goed en we kregen een behoorlijk applaus! Daarna nog de show gesteeld met wannabe van de spice girls en de rest van de avond hebben we ons prima vermaakt met de stamgasten.